Chapter 13

36 8 0
                                    

"Ahyee, look, I don't like your joke now." seryoso si Karl.

"What? I'm not joking Karl."

"Ahyee I'm sorry.. I can't–"

Bakit ganun? Tama ba ginawa ko? This is shit!! Sabi ko na e dapat hindi ko nalang 'to ginawa.

"It's okay Karl. I know at first everything's not going to be mutual. I.. I just want to say that."

"Ahyee please.."

I'm not going to cry. No please Ahyee not now. Don't cry now.

"Ahyee please just.. don't cry." I can't take this anymore! I'm scared. Natatakot ako sa isasagot niya. Matapang ako sa maraming bagay. Pero ngayon lang ako naduduwag.

Naduduwag akong malaman ang isasagot niya.

"Ahyee! Where are you going?!"

"Karl, I'm– I'm sorry. I'm going now."

"Wait Ahyee–"

Tama, hindi ko na aalamin ang sagot niya. Alam ko naman na e. I'm sure we're not mutual. Ako lang naman talaga 'tong may nararamdaman sakanya e. Simula nung bata pa ako.

Okay lang, hindi naman ako umaasa na mutual ang lahat e. Bakit ba ako umiiyak? Ang goal ko lang naman talaga dapat e ang mag confess para sa ganun, hindi mabigat sa feeling. Hindi mabigat at mahirap. Okay lang ako. Yeah, everything's okay. Not now, but someday.

I'm going home. Gusto ko man tumigil sa pag iyak hindi ko magawa. Hindi ko rin alam kung bakit ako umiiyak ngayon. Kahit hindi ko pinatapos yung sinabi niya kanina, I know. I know he can't love me back...

"Ahyee wait!!" Bakit pa niya ako sinusundan?

Ayokong makita ngayon ang maamo niyang mukha. Dahil pag nakita ko yan, baka mag stay lang ako. His face, his eyes, his smile, his voice, and his please is my weakness.

"Ahyee!! No! Ahyeeee–"

It Girl Where stories live. Discover now