It Girl

Chapter 46

Tuloy tuloy lang ako sa paglalakad. Hindi ko pinansin si Kuya o binati man lang. Ewan wala ako sa mood. Hindi ko alam kung galit ba ako o confused. Pero may nagsalita sa likod ko.

"Ahyee let's talk." It's Karl. Humarap ako at lumapit sakanya. Lumabas kami ng bahay.

"Ano bang problema mo Karl?!"

"Problema ko?! Kayo. Kayo ni Lance."

"Ano bang ginawa namin?"

"Bakit magkasama kayo?!"

"It's because siya ang partner ko for the pageant."

Katahimikan ang pumaligid saming dalawa. I get it. It's my fault. Hindi ko kasi sinabi sakanya ang about doon. Kasalanan ko 'to.

"I'm jealous.." cold parin ang voice ni Karl.

"I'm sorry Karl. Sorry. Hindi ko agad nasabi sayo. Hindi ko sinabi sayo."

Sorry na. Talagang stressed lang ako one of this days. Kaya nga nagtampo pa si Karl dahil hindi ko siya tinatawagan o skype man lang. Dahil pagod na ako. Gusto ko man siya makausap, inuunahan ako ng antok.

"It's okay. Pero kasi, hindi lang din talaga kita matiis. Kita mo, kakapasok mo palang sa loob ng bahay niyo di ko na agad kinaya."

"I promised. This won't happen again Karl. I'm sorry. I'm sorry. Si Lance? Partner ko lang talaga siya we talked before for the pageant. Dun nalang yun Karl. Kaya sana-"

"Sshh." Hinawakan ni Karl ang kamay ko at pinigilan ako magsalita.

"Ahyee.. babe, I know. I trust you okay? I'm just jealous. Sorry kung napagtaasan kita ng boses kanina."

"I'm sorry babe." Hinug ko siya. Sobrang miss ko na siya. Naiinis din ako sa sarili ko dahil sa nagawa ko.

"We need to be open. Open for each other babe. Don't worry I trust you. Don't be sorry okay?"

Tumango-tango lang ako. Ayoko parin bumitaw sa pagkaka-hug sakanya. Ganito nalang palagi please?

"Are you tired babe? Go rest na."

"No, I just want to hug you Karl."

"But you should take a rest."

"Hugging you is the best rest ever."

"Come on, let's go inside."

Pumasok na kami ulit sa loob ng bahay. Si Kuya, ngingisi-ngisi pa samin. Na-cornihan yata sa scene namin sa labas kanina. Wala naman kasi masyadong tao kaya okay lang kahit hinug ko siya. Confident akong walang nanood samin pwera nalang kay Kuya Jerome.

"Why you giving me that kind of threaten look Ahyee? I don't watched you guys. I just saw it for a second. Hindi ako chismoso para panoorin kayo. Tss."

"What? Sinabi ko ba Kuya?"

"Corny niyo kaya di ko kayo panonoorin."

"Sus if I know ginawa mo narin kay ate Nica yun."

"Yan ang akala mo."

"Bakit hindi ba?"

"Itanong mo pa sa boyfriend mo."

Tinignan ko si Karl. Isang tingin palang alam ko nang hindi rin niya alam. Masyado kasing private sa ka-cornyhan si Kuya pagdating sa lovelife niya. KJ ipakita sa iba.

"Kumain na ba kayo?"

"Bakit Kuya?"

"I haven't eaten breakfast and lunch."

"But why Kuya?"

"Umalis si Mama di naman ako marunong magluto. Bibili sana ako ng food sa labas sakto dumating kayo kaya kain nalang tayo sa labas."

Ayoko na sana dahil kakagaling ko lang sa labas pero di na ako nakatanggi kay Kuya. Kawawa naman mukhang pagod na pagod at gutom na nga. Naligo muna siya at nagpahintay samin ni Karl.

"I love you." Then he kissed me sa cheeks.

"I love you too." Nagblush ako. Oo alam ko yun at ramdam ko. Sino ba naman di kikiligin kay Karl diba? Huhuhu.

"Oh wait." May kinuha si Karl sa car and ding!!! The red roses.

"This is for you babe. I know you already saw it but yeah. Hope you like it."

"This is for me? Akala ko nga kanina hindi sakin e."

"No. Sorry kanina kasi pareho tayong mainit ang ulo kaya di ko naibigay sayo."

"Thank you."

"Come on, ayan na si Jerome."

Sumakay na kami. Ang sarap sa feeling. Hindi niya ako natiis at hindi niya ako tiniis. Kanina lang talagang galit talaga siya pero ang sweet niya. First fight namin 'to kaya di ko makakalimutan. Pero lalo niyang ginawang unforgetabble dahil sa efforts.