It Girl

Chapter 54

LANCE POV.

Hinatid ko na si Ahyee sa bahay nila. Nagulat pa ang Mama niya nang makitang ako ang naghatid sakanya. Niyaya pa nila ako doon mag merienda pero di narin ako nagtagal.

Hindi ko kasi ma-attemp makita na ganun si Ahyee. I mean, may past kami. Kilala ko na siya. May pinagsamahan kami. Sinaktan ko na nga siya nasaktan nanaman siya ulit ngayon.

She raised by a wealthy family. She raised well disciplined and well mannered. Simpleng babae walang reklamo sa buhay. Nakakalungkot lang isipin na yung isang tulad niya ang nasasaktan ngayon.

Wow. Kung makapagsalita ako e noh? Kala mo wala akong ginawang masama sakanya. Well that's the point. Nasaktan ko siya. At pinagsisihan ko yun. Bilang nagsisisi I wished her the best. Pero hindi e. Nasaktan nanaman siya.

RICK'S POV.

Friday morning I arrived here in the Philippines back from Italy. I worked there and lived my life happily.

I came back here to get what I want. To get what's mine. I heard Karl's happy and so inloved by Jerome's sister. I'm not familiar by her face but I heard her name.

So ganun? Masaya pala dito si Karl? Hindi ako papayag. Isa si Karl sa mga dahilan ng pag uwi ko dito. Isasama ko siya sa Italy at doon kami magsasama.

I went to *** college just to see Jerome's sister. Gusto ko siya makita. Gusto ko makita ang babaeng kinababaliwan ni Karl ngayon.

Bumungad sakin ang tarpaulin ng Mr. & Ms. Psychology ng *** college. Ahyee Rodriguez. Siya pala. Pak naman ang itsura.

I'm about to find Building B-2B to talked to her. I know her schedule nagtanong ako sa isang faculty. I said that I was her cousin para lang mahingi ang schedule niya. Suddenly a girl bumped me.

"I'm sorry."

Tinulungan ko siya magpulot ng iba niyang book then.

"I'm sorry ulit."

"It's okay."

Here she is. I found her. She got that angelic face. Pero kakatapos lang niya sa iyak. I offer her my handkerchief pero di niya tinanggap she said she's okay and napuwing lang siya.

Nagmamadali siyang umalis. Tatawagin ko sana siya pero I left here stuck. Parang na-stuck ang isip ko. Imbis na kakausapin ko siya hindi ko nagawa. Hanggang sa pinapanood ko nalang siyang lumayo.