It Girl

Chapter 61

KARL'S POV.

"You should come bro."

"I don't know Jerome. Wala akong mukhang ihaharap sa kapatid mo. Honestly, sainyong lahat."

"Don't mind me bro. Kahit nasaktan kapatid ko, still you are my brother. I knew the truth Karl. At hindi ako makikielam sa relasyon niyo."

Sinadya ako ni Jerome sa condo ko para ibigay ang invitation card para sa 18th birthday ni Ahyee. Kahit na tatlong buwan na ang nakakalipas, sinasamahan parin ako ni Jerome. Ayoko na sana dahil hiyang-hiya na ako sakanya pero di parin ako hinayaan ni Jerome. Jerome is a good brother and bestfriend. Pareho namin siya nasasandalan ni Ahyee.

At oo nga pala, tatlong buwan na ang nakakalipas wala parin akong kwenta. Hindi parin ako nakakapagpaliwanag kay Ahyee. Hindi ko parin siya nakakausap. Paano? Paano ko haharapin ang babaeng sobrang nasaktan dahil lang sa kagagawan ko?

Mabuti na nga lang at hindi narin nagpapakita o nagpaparamdam sakin si Rick. Hindi ko din alam kung bakit bigla nalang siyang nawala. Sinira niya lang ang relasyon namin ni Ahyee.

"By the way pare, gusto mo bang sumama sakin ngayon? Titignan ko kasi yung preperation ng venue ng debut ni Ahyee."

"Tss. Bro makapunta nga sa birthday niya di ko pa alam kung magagawa ko. Ngayon pa? Nandun din ba siya sa pupuntahan mo?"

"Wala. Wala si Ahyee. Bakit ba kasi nag aalangan ka bro? Dahil ba sa reason na baka hindi ka niya tanggapin ulit? Sa dahilan na baka basta basta ka nalang niya itapon?"

"Jerome pare, minsan ba di ka nagtaka kung bakit hanggan ngayon wala akong ginagawa para maayos 'to?"

"Naisip ko na yan bro. Pero sino ako para problemahin yan? Problema niyo yan. Kayo lang naman ang pwede umayos niyan. Atsaka, I trust you Karl. Alam kong pinaghahandaan mo lang ang lahat.

Maganda narin yun, atlis kahit ilang buwan nakapag isip narin kayong dalawa. Pareho muna kayong dumistansya. Kasi alam ko rin naman na kelangan ng kapatid ko ng time."

Kahit na tatlong buwan na ang nakakalipas, hindi naman siya lumipas sa puso ko. Araw-araw ko parin siya ini-stalk sa facebook niya. Minsan pagkatapos ng game namin nila Jerome, I always went to her school. Pero sa tatlong buwan na yun, kung hindi may klase, maaga dissmissal niya. Hindi ko siya naaabutan.

Sht. Nakaalis na pala si Jerome! Ang drama ko kasi kalalaki kong tao badtrip!! Agad agad akong lumabas ng bahay at sumakay ng kotse para sundan si Jerome.

Dito sa E. Noberts Hotel pala ang venue ng debut niya. Hindi alam ni Jerome na kasunod niya lang ako. I didn't bother to let him know. I only take a sneak peak for Ahyee's debut.

"Ah sir, di po kayo pwede pumasok basta basta."

"Ha? Pero kasama ko yun."

"Sino po?" Lumingon siya sa turo ko pero wala na si Jerome.

"Ayun oh si Jerome Rodriguez."

"Pero di po tala-"

"Fiancè ako ng magde-debut dito sa Tuesday Miss. Pwede papasukin mo na ako? We only have short time to organize some things there!"

Nag give way naman agad yung babae. Napasubo ako ng di oras. Kung ano pa nasabi ko. *deep breath*

Someday.. someday Ahyee I will be your official fiancè. Pipilitin ko. Gagawin ko.

Lumakas din ang loob ko somehow I don't know why. Maybe because I always had a strong and confident future for myself and Ahyee. Yes. Siya ang pinagdadasal ko umpisa palang na maging future ko.

Pero.. mukhang malabo na.. Sabi ni Jerome wala siya ngayon dito sa venue pero she's here. Kasama niya ang mga kaibigan niya. Pati si Lance. Masaya sila. MASAYA SIYA.

Bakit ba magkatabi sila?! Bakit ba magkasama pa sila? Sila na ba ulit? Bakit di 'to binabanggit sakin ni Jerome? Bakit si Lance? Bakit si Lance ang nagpapatawa sakanya ngayon?!

(HILING by SILENT SANCTUARY)

Minsan di ko maiwasang isipin ka..
Lalo na sa t'wing nag-iisa,
Ano na kayang balita sa iyo..

Naiisip mo rin kaya ako..
Simula nang ikaw ay mawala,
Wala nang dahilan para lumuha..

Damdamin pilit ko nang tinatago..
Hinahanap ka parin ng aking puso,
Parang kulang nga kapag ika'y wala..

At hihiling sa mga bituin
Na minsan pa sana ako'y iyong mahalin,
Hihiling kahit dumilim
Ang aking daan na tatahakin
Patungo..

Ala ala mong tinangay na ng hangin.
Sa langit ko na lamang ba yayakapin,
Nasan kana kaya, aasa sa ba wala..

At hihiling sa mga bituin
Na minsan pa sana ako'y iyong mahalin,
Hihiling kahit dumilim
Ang aking daan na tatahakin
Patungo..

Sa iyo,
Patungo sa iyo

Ipipikit ko ang aking mata dahil..
Nais ka lamang mahagkan,
Nais ka lamang masilayan,
Kahit alam kong tapos na,
Kahit alam kong wala ka na..

At hihiling sa mga bituin
Na minsan pa sana ako'y iyong mahalin,
Hihiling kahit dumilim
Ang aking daan na tatahakin
Patungo..

Sa iyo,
patungo sa iyo..

Sa dami ng pwedeng makitang kasama niya, ex pa niya! Sinong hindi mababagabag?! Sweet sila ngayon. Ganito na ba talaga? Nakalimutan na niya ako?

**

"Hoy! Kanina pa mainit ulo mo ah? Talo ba kayo sa game niyo?"

"Pwede ba ate? Dun ka sa kwarto mo."

"Aba. Mainit nga ulo. Talo nga."

"Bakit ba nandito ka sa kwarto ko?! Di ka pa kumatok. Basta basta ka nalang pumasok!"

"Eh bakit din ba nandito ka?! Di'ba sa condo mo na ikaw umuuwi?!"

"Bahay ko rin 'to!"

Sa sobrang badtrip ko, umuwi ako dito sa bahay namin ng wala sa oras. Wrong timing at nandito ang ate ko sa bahay. At dahil inis ako inasar niya ako ng inasar. Pero pucha bigla nanaman akong naluha.

"Oh. Hala? Sorry na Karl. Di ko alam na naiyak kana sa mga pang aasar ko."

Hinagod ng hinagod ni ate ang likod ko. Hindi naman ako umiiyak dahil sa pang aasar niya. Kundi sa nangyari kanina.

"Ate. Bakit ganun? Meron na ata siyang bago."

Alam ni ate ang nangyari samin. Sinabi ko sakanya noon dahil alam kong matutulungan niya ako.

"Pinagpalit na ata talaga niya ako."

"You can't blame her Karl. To be honest, this is your fault right? You can't blame her because first of all, she doesn't know EVERYTHING. She still not know what's your side. Hindi mo siya masisisi kung meron na nga siyang iba."

"It hurts. Seeing her with Lance makes me feel so fvckin' jealous.

I don't know what's worse; watching her walk away or watching her love someone else.

I missed her ate."

"Then let her know. Maybe this is the time Karl. Think of it. Iwan muna kita."