It Girl

Chapter 10

Where to go? 12 noon palang. Parang ang bagal ng oras. Ayoko pa umuwi. Gusto ko pa magpaka-dora. Mag iikot nalang muna ako. Ilang araw na feeling ko may kulang. Bakit ba ganun.

Karl? Siguro namimiss ko siya. Ilang araw na siyang di nagpaparamdam sakin. Nakakapanibago. Out of nowhere, I saw something familiar. Teka? Speaking of. Si Karl yung naglalaro ng volleyball sa may court.

Kaso medyo malayo nako e. Di ko na ibabalik yung motor. Iikot nalang ulit ako.

•••

Awkward naman. Puro players lang pala nandito sa court. Totoo ba 'to? Parang ngayon palang sila nakakita ng tao ah. Masama bang maglakad?

Umupo ako. Hindi parin ako napapansin ni Karl. Seryoso maglaro e.

After an hour, natapos narin naman yung game. At nagtataka parin yung ibang players sakin. Ako lang kasi naka-uniform dito na nanonood.

Akala siguro nila wala akong kilala dito. Hahahaha yun ang akala nila. Kilala ko kaya yung lalaking naka t-shirt na white at #4 ang short.

Nag aalisan na yung ibang taong nanonood din at mga players.

"Booooooo!" Epic. Hindi man lang nagulat 'tong si Karl. Samantalang sakin laging effective yung panggugulat niya.

"Uy Ahyee. Ginagawa mo dito?"

"Napadaan lang ako. Nakita kasi kita e kaya eto ako."

"Ah."

Basang basa ng pawis si Karl. Siyempre naglaro e. Lols hehehehe.

"Uy Karl, alis na kami ah."

"Ah sigesige pare."

"Girlfriend mo? Nice one Karl magaling ka pumili. Ge ingat."

"Hahahaha ge pare."

"Aray bakit ka ba nanghahampas? Masakit ah?"

"Bakit di mo man lang sinabi na di mo ko girlfriend?"

"Hayaan mo na yun umalis na e. Hahaha."

"Sus. Oo nga pala, samahan mo ako."

"Where? May bayad."

"What?!"

"Joke hahaha. Saan ba tayo pupunta Ahyee?"

Umakbay siya. Ooops. My heart. Biglang bumilis pag beat ng heart ko.

"Ah– sa ano sa–"

Napansin niyang nailang ako sa akbay niya.

"Oh, sorry."

"It's okay. Pupunta kasi ako kay Papa."

"Heaven?" Pagkasabi niya nun, nanlaki naman mata niya. Tsk. Ang slow naman netong lalaki na 'to.

"No! Sa puntod ni Papa."

"Ah dun ba. Sure no problem."

For the first time. Ako nag drive ng motor ko. Ayaw na ayaw kasi niyang ako ang magdadrive pag magkasama kami gusto niya siya ang magdadrive.

"Namimiss mo si Tito noh?"

"Yah. So much."

Iwas sa pang aasar si Karl. Pag about kay Papa kasi alam niyang gusto kong seryoso.

"Here."

"Hello Tito good afternoon. Yung anak niyo po pasaway."

"Hoy hindi ah!"

"Hahahaha. Totoo po yun Tito."

"Hindi naman. Papa alam mo bang lagi ako inaaway ni Karl?"

"Hindi po. Siya nga po yun e."

Para kaming sira ni Karl na nag aasaran sa harap ng puntod ni Papa.

"Papa, I miss you."

I'm not gonna cry. Promise. After ilang minutes feeling ko maiiyak nanaman ako.

"Don't worry Tito ako po bahala dito sa baby niyo. I'm not gonna let her sad."

"Lagi mo nga akong inaaway e. Sige na Papa alis na kami dadalaw nalang ako ulit ha? I love you Papa always."

Tahimik kaming umalis ni Karl sa cemetery.

"Ahyee..."

"Bakit?"

"Uhm.. did you missed me?"

"Ha?"

Bakit ba niya natanong yun? I bursted my laugh. Hahahaha shet kinikilig ata ako.

"HAHAHAHAHAHAHAHA! Hindi kita namiss Karl."

"Really? Okay."

Hindi na kumibo si Karl. Bakit ganun? Tumahimik lang siya. Usually kasi ibabalik niya rin sakin yung pang aasar ko.

"I miss you Ahyee. I take you home." parang nadissapoint siya, lagi naman kami ganito ah?

This time, siya nang drive ng motor. Tahimik lang siya. Nakonsensya ako sa ginawa ko. Pero bakit? Did he really missed me? Totoo kaya yun? Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa sa sinabi niyang yun o ano e. Nakakapanibago kasi yung mood niya ngayon. Tahimik lang siya..