It Girl

Chapter 58

[Paki-play yung audio bago basahin. Mararamdaman niyo itong chapter promise!]

KARL'S POV.

She fainted. Kapag may nangyari nanamang masama sakanya, hinding hindi ko na mapapatawad kailanman sarili ko. Hindi ko alam kung san pa tutungo ang pangyayari ngayon sa buhay ko.

Si Ahyee lang naman. Siya lang naman ang kailangan ko. Siya ang lahat lahat. Kaso, nang dahil sa kagaguhan ko nawala siya sakin. I've been thinking of how dissapointed she is to me. Sobrang hirap. I promised to Tito Nick, but damn. I break that promise.

Your purpose in this world, is to take care of her not to left her Karl.

Araw araw, ginugulo ako ng sarili kong pag iisip. Araw araw pinagsisihan ko rin na ginawa ko 'to sa buhay ko.

She's weak Karl, how could you do this to her?

She's a pessimist person. Sino nalang ang magpapagaan ng nararamdaman niya sa tuwing may dinadamdam siya? Sinira ko. Sinira ko lang.

*dag-dag-dag* (malakas na katok po yan mula sa gate nila Ahyee)

"Ahyee!! I'm sorry!"

*dag-dag-dag-dag*

"Jerome? Bro please! Gusto ko lang siya makita."

"Sige na naman oh. Tita!? Please."

Paulit-ulit ang pagtawag ko mula sa labas ng bahay nila. Pero di nila ako nilalabas. And that's okay. Alam kong galit na sila sakin. Pero gusto ko lang makita si Ahyee. Nag aalala ako sakanya.

Nanghihina na ako. Unti-unti narin akong napapaupo at napapasandal sa gate nila. No, I'm not gonna leave. Hindi ako aalis hangga't hindi ko nakikita si Ahyee.

"Please. I want to see her."

THIRD PERSON'S POV

"Please. I want to see her."

Mahinang sabi na lamang ni Karl habang lumuluha. Kitang kita ang pagiging depressed niya sa mga pinagdadaanan niya ngayon.

"I'm sorry.. i'm sorry."

He really mean it. He really loves Ahyee. And he really sorry. I saw how desperate he is. How desperate he is to see Ahyee only.

May nagbukas naman ng gate at lumabas ang Mama ni Ahyee. Napatayo naman ito agad nakiusap.

"Tita.."

"Karl anong ginagawa mo dito? Umuwi kana."

"Tita gusto ko lang po makausap si Ahyee."

"No. Umuwi kana."

"Tita please."

"Hijo. Umuwi kana. Hindi ngayon."

"Sige na naman po. Makita lang po siya."

"When everything is fine. If it's all well, then you can. But not now hijo Karl. Give time. Time to her and to yourself. You both need that."

"Tita.. i'm sorry po. Please."

Umiiyak parin si Karl habang nakikiusap parin sa Mama ni Ahyee.

"Hijo, tandaan mo hindi ako galit sa iyo. Naintindihan ko. Mabuti siguro kung mag isip isip muna kayo. Sige na hijo."

Sinara na ang gate at iniwan na si Karl ng Mama ni Ahyee. Hinang hina si Karl na pinunasan ang kanyang luha at patuloy parin sa pag iyak.

Gabi na. Pero wala pang balak umuwi si Karl. Makikita mo sa kilos niya na gusto na niyang tapusin ang lahat ng kanyang pinagdadaanan ngayon. Gusto niya na itong ayusin at sagutin ang lahat ng maaaring katanungan.

Quarter to 12am na. Pero, dumiretso si Karl sa sementeryo. Oo. Sementeryo kung saan pumupunta si Ahyee noong mga panahong, nangungulila siya sa Papa niya.

"Tito." Muli, bumuhos nanaman ang mga luha ni Karl. Umiyak ng umiyak.

"Sorry po Tito. Sorry po. Mahal na mahal ko po ang anak niyo. Alam kong, alam po yun ng Diyos."

"Tito, I'm sorry if I left her. I'm sorry po for breaking my promises. Hindi ko po gusto ang iwan siya."

"Hindi ko po alam kung ano ang sasabihin ko. All I really know is sorry."