It Girl

Chapter 11

What? What happened? Ang sabi ko lang naman hindi ko siya na-miss ah? Bakit bigla siyang nagkaganun? Siya kasi e, ilang days siya di nagparamdam yan tuloy di na siya sanay sa asaran namin.

"Saan ka galing Ahyee?" nakakunot noo na tanong ni Kuya.

"Galing kay Papa kuya."

"Nakapunta ka dun mag isa?!"

"Oo naman, ano ba akala mo sakin?"

"Wala, kasi dati sabi mo di mo kaya pumunta dun mag-isa e."

"May kasama ako Kuya."

"Sino? Tsk, akala ko pa naman, nakapunta kana dun all by yourself."

"Hindi kasama ko si Karl."

"As usual. Sino pa ba lagi mo kasama?"

"Wala paba si Mama?" pag-iiba ko ng usapan,

"Wala pa, wag mo na hintayin yun nagpi-feeling teenager yan si Mama kasama si Tita Mae."

"Sige, akyat na ako Kuya."

Matutulog na nga ako. Feeling ko talaga sobrang tagal ng araw ko ngayon.

•••

Ugh! I can't sleep. Nag ooverthinking nanaman ako.

Nakokonsensya parin talaga ako sa kanina. Tawagan ko na nga si Karl.

Ring lang ng ring. After 4 missed calls ko sakanya, sinagot narin naman niya.

"Uh- hello Karl, I don't want to bother you so I'll make this fast. I- I just want to say sorry kanina. I really don't know what happened kung bakit bigla kang natahimik pero sorry talaga. Inaasar lang naman kita e- hello? Hello Karl? Are you still there? Hello?"

Tulog na siya. Naistorbo ko pa tuloy.

"Pero Karl, I really missed you. A lot. Goodnight."

Grabe, ang lakas ng loob ko sabihin na miss ko siya. Tulog naman siya e. Di naman niya maririnig.

•••

"Ay! Alam ko Ahyee matalino ka pero why did you do that?! Dapat sinabi mo kay Karl nung tinanong ka niya kung namiss mo siya."

"Eh Joey, akala ko kasi asaran portion parin namin yun. Kaya sinabi kong hindi ko siya miss kahit ang totoo miss na miss ko na siya."

"Juskoday!! 5x5?"

"25."

"Oh hindi ka naman pala tanga Ahyee!!"

"Grabe ka naman!" Ang harsh naman magsalita sakin ng baklang 'to! Line pa ni Paolo Ballesteros yun sa isang movie e.

"Ahyee, you know what, I never meant saying this to you, pero this time? I have to."

"Oo na. Alam ko namang mali yung ginawa ko e."

"Pero kasi, teka.."

"Ano yun?"

"Naisip ko lang, bakit ba naitanong ni Karl sayo yun?"

"Siyempre magkaibigan kami kaya nagtanong ng ganun."

"Hindi naiisip mo ba naiisip ko Ahyee?"

"Hindi. Pero naiintindihan ko naman si Karl. Siyempre halimbawa ikaw Joey kaibigan mo ako tatanong ko rin sayo kung namiss mo ako."

"Ay tanga."

"Alam mo ikaw isa nalang sasapakin na kita Joey."

"Amazona! Pero hindi, kasi Ahyee hindi ka ba kinilig? Siyempre mahal mo tatanungin ka kung namiss mo siya."

"Hindi ako kinilig kaibi- oo nga noh?"

"Oh see? Yeah we both know that you two are only friends now. Pero ikaw may feelings ka sa kanya diba?"

"Ay. Alam ko na iniisip mo Joey. Oo may feelings ako. Pero hindi ako assuming noh! Never assume if you don't want to be hurt."

"Sabagay. Bilib din naman ako sayo Ahyee, bukod sa slow ka e hindi ka assuming. So, nakapag usap na ba kayo after nun?"

"Hindi pa. Pero I called him last night, I said sorry yun pala tulog na sa kabilang line."

"Ganun? Kelan mo siya balak kausapin?"

"I don't know."

"Hmm, basta Ahyee magiging okay din yan. Ikaw kase e! Sa susunod wag kang aarte pa ng ganun. Ikaw din ang hindi mapakali sa huli e."

"Yah, thank you Joey sa mga compliments mo ha? Lalo na sa compliment mong 'tanga'."

"Hehe, you're welcome."

Aba, feel na feel ah. Sarcastic na nga pagsasabi ko sakanya ng thank you.

Hindi naman ako slow e. Nung hindi pa ako makatulog kagabi, naisip ko na rin yung naiisip ni Joey. Na baka may feelings narin si Karl for me kaya ganun naging ganun yung mood niya.

Pero hindi. Hindi kasi porket ganun e, mag aassume nako. Naranasan ko ng mag assume, ako lang din yung naging mukhang tanga sa huli. Oo naisip ko yun last night pero pinaniwala ko agad sarili ko na hindi dapat ganun ang isipin ko.