It Girl

Chapter 34

Half hour din akong tumagal sa kwarto para magbihis. Siguro 15 minutes yung bihis then yung the rest na minutes ay ang pag iisip kung anong isusuot ko. Paano ba naman kase, hindi ko alam kung san kami pupunta. Tss.

Hindi naman kasi siya nagsasabi kung san kami pupunta. Tinawagan ko pa nga siya para lang itanong kung saan e. Kaso puro 'secret' at 'dress anything you want' ang sagot niya sakin. Kainis lang.

At nauwi rin ako sa desisyon na dress ang isuot. Yikes hehehe. Oh diba I wear dresses na. Dati kasi hindi. 

"Aba nagde-dress na pala ang inaanak ko ha?" Nagulat ako kasi nandito pala ang Ninang Mae ko. Hindi pa kasi kami nagkikita since nung nagising ako sa coma.

"Ninang!" Beso beso.

"How are you Ahyee? I'm sorry ngayon lang nagpakita si Ninang naging busy kasi e."

"Okay lang po Ninang! Uhm, aalis po kayo ni Mama?"

"Oo hija. Kayo ba? Ikaw inaanak ha di mo sinasabi kayo na pala nitong si Karl."

"Eh- hehehe." Napakamot nalang din ako sa ulo. Mukhang iintrigahin pa ako ni Ninang.

"Osige na, mag ingat kayo ni Karl."

"Opo Ninang. Kayo din po. Teka lang po, where's Mama?"

"May pinuntahan lang Ahyee. Don't worry nakapag paalam na naman boyfriend mo."

"Hehe okay po. Bye Ninang."

"Alis po muna kami Tita."

"Okay sige. Take care mga inaanak."

Nag wave nalang kami ni Karl kay Ninang.

"Tagal mo naman magbihis."

"Siyempre! Di ko alam isusuot ko e. Kung sinabi mo sana kung saan tayo pupunta edi sana di ka naghintay ng matagal."

"Okay okay. Get inside the car."

"Car?"

"Yes car."

"I mean in this car? Tinuro ko yung car na nasa tapat ng gate namin. I don't know what kind of car is this but maganda siya. Hindi lang talaga ako familiar sa mga cars.

"Yes in this car. Bilis."

"Kaninong car to?"

"Malamang sakin."

"Ha? Sa'yo?!"

"Yeah. Bakit ba ayaw mo pa pumasok?"

"Baka naman carnap mo 'to Karl ha?"

"Of course not! What do you think of me? A carnaper?!"

"No. Hindi ko kasi alam e."

"Tss, come on get on."

"O-okay."

May car pala siya? Seriously ngayon ko lang nalaman. Hindi ko pa kasi siya nakikita na nag car. Never din ako nakarinig na may car siya.

"Bakit ngayon mo lang 'to ginamit?"

"Mas prefer ko ang mag commute."

"Why?"

"Wala lang."

"Ah?"

"What? Akala mo ba wala akong car? Akala mo ba hanggang sa motor lang kita kaya isakay?" He said on a cold voice.

"Hindi naman sa ganun. Di ko lang talaga alam." Bakit ba ang sungit niya bigla? If I know ako ang nagsusungit sakanya.

"Then now you know."

"I'm sorry."

SILENCE. Pagkatapos ko mag sorry hindi na kami nagkibuan. Na-offend ko ata siya dahil sa car thingy. Hindi ko naman kasi talaga alam. Malay ko ba. Di naman niya nakukwento sakin.

Traffic. Kainis naman. Hindi nga kami nagpapansinan tapos traffic pa. Mabubulok kami dito aba. First day na first day namin of being in a relationship nagkatampuhan na agad.

*Kiss on the cheeks*

Nagulat ako. Nananahimik akong nakapalumbaba dito at nakatingin sa bintana ng sasakyan bigla nanaman niya akong kiniss.

"Why are you pouting? Don't pout I'm attracted."

"Are you mad Karl?" I said while pouting, pa-cute effect para di na magalit.

"No I'm not. *kiss again this time on the lips*"

"Sumosobra kana talaga Karl!"

"Hahaha what? Bakit parang iiyak ang babe ko?"

"Because.. I felt stealed. Stealed by a thousand kiss of yours!"

"Hahaha I enjoyed your lips babe. Sorry. But like I said it says I love you. So what's your answer?"

"I hate you."

"You hate me? Oh well." Aamba siyang ikikiss nanaman ako pero this time napigilan ko na siya.

"I love you okay?"

"Bakit ba kasi ayaw mong ikiss kita lagi? Gusto nga kita ikiss every minute e."

"Tse! Hindi kasi ako sanay."

"Bakit?"

"Wala."

"Bakit nga?"

"Because, you're my first kiss."

"Really? Ngiting ngiti naman si mokong.

"Yah. So please tigilan mo ko Karl ah."

"Hindi. Sasanayin kita. Hahaha."

"Nang aasar ka ba?"

"Oh napipikon na ang mahal ko niyan?"

"Maghanap ka ng kausap mo."

"Sorry na. Haha. I love you so much."

"I love you too Karl."

Wait. Did I just say I love you too? Waaah! Bakit ko naisagot yun. Nagtatampo nga ako kunwari e. Hays. Sige na nga wag nalang tutal kinilig naman ako sakanya e. Hehehe. Sa sobrang traffic naglaro nag asaran pa kami ng nag asaran ni Karl. Oh my. I feel HAPPINESS.