Onvergetelijke pijn

~ 9 ~

Nadat de bel is gegaan van mijn laatste les kijk ik op mijn mobiel; 14:57

" Ga je met mee naar huis? " Ik zie Inaya met een andere klasgenoot naar buiten lopen.

" Ik kan niet schat " Ik kijk beschaamd naar de grond, ik heb nooit tegen haar gelogen, ik praat er alleen omheen.

" Wattan? " vraagt ze nieuwsgierig. 

" Ik kom in het weekend, ik beloof het je oké?  " Ik kijk haar aan en zie dat ze merkt dat ik er omheen praat.

Ik wil het haar gewoon niet vertellen, stel dat het niks word?

" Okedan, gaat alles goed? " ze kijkt me bezorgd aan.

" Ja schat alles gaat goed, ik zie je morgen weer " ik geef haar een knuffel en loop naar binnen  om mijn jas te halen.

Ik zie dat het inmiddels 3 uur is geweest.

Ik ga zitten in de kantine en denk goed na.

Moet ik gaan of niet? Stel dat ik ga en hij me wat aandoet daar, ik ken hem niet eens.

Ik pak het briefje uit mijn tas en lees het opnieuw.

Ik glimlach, het is onmogelijk.

Hij zal me nooit pijn doen, ik weet het zeker.

Maar als ik ga lijkt het weer alsof ik om hem geef. Tweestrijd.

Ik pak mijn spullen en besluit om gewoon te gaan.

Ik loop richting de bushalte en kijk hoelaat het is; 15:20

Over 20 minuten komt de bus en dan ben ik rond kwart voor 4 daar en kan ik meteen daarna boodschappen doen.

Ik stop mijn oordopjes in mijn oren en zet  het liedje " Souf - Zina " op.

Ookal begrijp ik de helft van de tekst niet, ik vind dit liedje echt geweldig.

Ik word op mijn schouder getikt en zie een jongen voor me die ik nog nooit eerder heb gezien.

" Hoi Sarah toch? " hij kijkt me aan met een enge blik, heel serieus.

Opscheertje, Gucci pet, Hermes riem.

Zijtasje, Royaums

Oh god hebben we der zo eentje.

Ik zeg eerlijk, hij ziet er niet verkeerd uit.

Ik zet mijn volume zachter, " Hoezo? " ik kijk hem aan met een verwarde blik.

Hoe kent hij mij naam nou? Niks laten merken.

Op dit moment heet ik Khadouj.

" Ik ken jou broer, was een goede maat van me " hij kijkt me diep aan.

" Oke, dat zou wel kunnen " Ik pak mijn mobiel en wil mijn volume harder zetten wanneer hij mijn mobiel uit mijn handen pakt.

" Hallo?! " Ik sta op en kijk of er iemand is die ons ziet, serieus deze bushalte is altijd vol en nu toevallig niet? Bullshit.

" Ik wil niks bijzonders van je, je moet naar me luisteren. Yassir WAS een goede maat van me. Totdat hij dingen begon te doen die hij nooit eerder deed. Ik zou uitkijken Sarah met je broer, laat dingen en mensen hem niet verpesten. Ik waarschuw je alleen, hij gaat kapot " Hij kijkt me diep aan met alweer die enge blik en geeft mijn mobiel terug.

" Wa.. wat bedoel.. wat bedoel je? "

Ik voel tranen opkomen, wat is er met mijn broer?

" Is er iets gebeurt? Je liegt! Yassir doet niks verkeerd! "