Onvergetelijke pijn

~ 6 ~

Hijgend schrik ik wakker.

Mijn hart klopt hard en snel , tranen rollen langs mijn wangen.

Ik tril.

Dit was de ergste droom die ik ooit heb gehad, ik sta op van bed en doe mijn gordijn open.

Het is koud vandaag, ik trek mijn badjas aan en was mijn gezicht, ik kijk in de spiegel en zie het beeld weer voor me.

Waarom droom ik over hem? Dit kan ik niet zomaar dromen of wel? Misschien omdat ik teveel aan hem denk?

Vragen waar ik nooit antwoord op zal krijgen.

Ik kijk op de klok en zie dat het 8 uur is, alle tijd om mezelf goed op te frissen.

Ik trek mijn lichtblauwe skinny jeans aan met een wit blousje en trek daarover een grijze lange vest tot mijn enkels.

Zoals gewoonlijk kam ik mijn haren weer en dan bedenk ik me iets.

Inaya herkent mij nooit als ik me haren gestyld heb.

Als ik me haren stijl, is de kans groot dat die jonge me niet meer zal herkennen!

Ik pak mijn CHI stijltang en begin mijn haar in 2 delen te verdelen.

Ander half uur later kijk in de spiegel en ben ik serieus trots op mezelf.

Hij zal me echt niet herkennen.

Een beetje mascara & een lichte lippenstift maken het af.

Ik ren vrolijk naar beneden en hoor dat mijn vader wakker is.

" Sba3 elghair papa " zeg ik en kus zijn voorhoofd.

" Sbab elghair prinsesje, je sliep gisteren vroeg gaat alles wel goed met je? " Mijn vader kijkt me bezorgt aan.

" Jaa papa, alles gaat goed ik vertrek vandaag wat eerder naar school ik had gisteren de bus gemist " " Moest je maar niet te lang achter die spiegel blijven staan " zegt hij lachend.

Ik kijk mijn vader aan en glimlach naar hem.

De band tussen mij en mijn vader krijgt niemand kapot.

" Ik vertrek, zie ik je vanavond? " zeg ik haastig terwijl ik mijn Canada Goose jas aantrek.

" Nachtdienst meis, ik maak wel wat geld over naar je bank om te koken veel plezier op school en wees voorzichtig! "

" Beslamma! " roep ik en doe de deur dicht.

Nu kan ik gelukkig met een rustgevend gevoel door de straat lopen zonder dat mensen op een meid zullen letten met krullen.

Stel dat ze foto's van me zouden maken en die op die pagina zullen zetten?

Wanneer ik bij de bushalte aan ben gekomen wil de bus precies net vertrekken.

Ik laat mijn ov checken en wil mijn plekje vooraan pakken maar die is bezet.

Naar achteren dan maar, ik voel ogen prikken.

Vooral van jongens bah bah.

Ik zie een leeg plekje en ga daar snel zitten.

Er zit iemand naast mij, ik zie in mijn ooghoeken snel dat die persoon naar buiten kijkt,ik kijk naar beneden en zie zwarte Gucci schoenen.

O mijn god.

Ik zit naast een jongen! Ik draai mijn hoofd naar links en doe mijn capuchon snel op.

Oordopjes dan maar voordat hij begint te praten.

Dit doet me altijd denken aan die verhalen die ik lees van meisjes die hun levensverhaal op Facebook zetten.