Onvergetelijke pijn

~ 44 ~

''Gewoon slaan, harder & harder'' dat is het enige wat ik denk.

Ik zie niks.

Alleen de pijn van de afgelopen weken flitst langs mijn ogen.

Ik probeer iedereen te raken die me pijn heeft gedaan.

Alleen heb ik niet door dat ik alleen Inaya kapot sla.

''SARAH!'

''LOSLATEN'' Hoor ik iemand zeggen.

Ik hoor geschreeuw & gehuil.

Mensen trekken aan me maar het doet me niks.

Het beeld komt langzaam terug en ik zie Inaya op de grond liggen met haar hand bij haar neus.

Er stroomt bloed naar beneden.

''Genoeg! Sarah, GENOEG!''

Mijn lichaam trilt en ik kijk om me heen.

Mensen kijken mij geschrokken aan.

Ik pak mijn tas en ren de klas uit.

In de wc zak ik langzaam op de grond en kijk naar mijn handen.

Waarom heb ik dit gedaan?

Wat bezielde mij..

Met moeite hou ik mijn tranen in.

Ik hoor de deur open gaan van de wc's en hoor meteen dat het Inaya is.

''Ik..Ik heb haar met zoveel geholpen! Wollah ik ben er altijd voor haar geweest!'' snikt ze.

De kraan gaat open en ik hoor haar vloeken.

''Waar heb je haar meegeholpen dan?''

Dat meisje dat met haar is heet Roumaissa.

Een meisje dat vreselijk goed kan twerken en krullen heeft waar je u tegen zegt.

''MET ALLES! WOLLAH IK WEET DINGEN DIE ZIJ NIET EENS WEET! DIE HOU IK ACHTER EXPRES OM HAAR GEEN PIJN TE DOEN'' schreeuwt ze huilend.

Ik hou mijn adem in.

Weetje, ze mag weten dat ik dit gehoord heb.

Ik doe de deur open en ze kijken geschrokken allebei achterom.

Ik zie Inaya's ogen groter worden.

Recht in haar ogen kijk ik haar aan en glimlach.

''Jij durft je een beste vriendin te noemen'' zeg ik en loop de wc uit.

''Ik zei nog controleer eerst die wc deuren!'' hoor ik Roumaissa nog zachtjes zeggen.

''Sarah, jou moet ik nou precies hebben.''

Hier krijgen we waar ik bang voor was.

''Loop maar naar mijn kantoortje, ik haal Inaya op'' zegt de directie.

Ik kan aan haar blik zien dat ze boos is.

En niet een beetje ook

Met lood in mijn schoenen loop ik naar haar kantoortje en ga op een stoel zitten.

Ik hoor de directie boos tegen Inaya praten.

''Ga zitten'' zegt ze en kijkt zuur mijn kant op.

Ik krijg de schuld.

Let. Maar. Op.

''Ik hoef niks van julie allebei te horen. Vind dit gedrag heel kinderachtig. Ik verbaas me vooral van de meiden van wie dit komt. Jullie waren altijd 4 handen op 1 buik! Nu tonen jullie dit gedrag op een hogeschool?! Vinden jullie dit niet respectloos?! Nu wil ik graag weten van wie dit komt.'' ze kijkt mij aan.