Onvergetelijke pijn

~ 16 ~

Ik word wakker van mijn wekker die afgaat.

Het is 06:00

Ongelofelijk mijn eerste gedachte gaat meteen naar Safouane.

Hij heeft me niet eens gebeld dus het is wel duidelijk dat hij pas vandaag terug zal komen.

Of is er iets gebeurd? Misschien heeft hij een ongeluk gehad of iets.

Hij zei een weekend anders zei hij toch wel 3 dagen?

Ik stap mijn bed uit en doe mijn lamp aan.

Ik raak in paniek.

Het kan me echt geen fuck schelen of het zijn vriend is ik bel hem gewoon.

Ik pak mijn telefoon en bel hem met trillende handen op.

Hij gaat over, na 2x word ik weggedrukt.

Ik sms hem: "Safouane ben je al terug, laat wat van je horen"

Ik stuur hem wel een appje.

"Laatst gez.: vandaag om 06:04"

Dit meen je niet,

"Safouane?" Typ ik maar haal het berichtje weg.

Als hij wil liegen doet hij dat, ik ga hem niet meer achterna en als hij me weer belt druk ik ook weg.

Simpel als wat.

Ik loop naar de badkamer toe en was mijn gezicht met koud water.

Ik heb nu al geen zin meer in deze dag.

Ik trek mijn donkergrijze skinnyjeans aan & heel lichtgrijs bloesje en mijn rode Moncler jasje.

De broek en het bloesje heb ik gisteren bij de Mango gekocht.

De broek is echt geweldig, hij heeft onder de zakken 2 lichte scheuren en een grote scheur bij mijn linker knie.

Ik maak een middenscheiding in mijn haar en draai de voorste plukjes los naar achteren.

Een beetje mascara en een lichte lippenstift.

Ik pak mijn tas en ren de trap af, het is al kwart voor 7.

Met moeite eet ik een broodje met tonijnsalade.

Ik zit de hele tijd met dat gevoel van Safouane in mijn maag.

Ik drink snel een glas melk en trek mijn rode Royaums aan.

"Sarah? Ben jij dat?" Hoor ik mijn vader van boven roepen.

Shit, helemaal vergeten door te geven.

Ik loop naar boven en groet mijn vader met een kus op zijn voorhoofd.

"Ga weer slapen papa, ik moet me half 8 op school melden omdat ik voor de tweede keer te laat ben" zeg ik en loop met mijn vader naar zijn bed toe.

"Pak de scooter van Yassir maar, ik zeg wel dat hij een keertje met de bus moet om kwart voor 8 is er weer een bus beschikbaar" zegt mijn vader.

"Wees wel voorzichtig met politie en zacht rijden je hebt je rijbewijs nog niet"

Helemaal vergeten, om de 3-kwartier rijd er een bus.

Ik bedank mijn vader en loop de kamer van Yassir binnen.

Ik schud hem wakker.

"Yassir? Yassir?" Ik geef een zachte klap op zijn wang.

"Wat moet je heb eerste 2 uur vrij"zegt hij en draait op zijn buik.

"Ik mag je scooter van paps, je moet met de bus" fluister ik en pak de sleutel van zijn nachtkastje.