Ik schrik wakker van mijn mobiel die afgaat.
Ik zucht luidruchtig en neem mijn telefoon op, het is Safouane."Heey" zeg ik nog half slapend.
Het is 05:52.
"Wakker worden morgen school" zegt hij lachend.
"Ik heb geen zin" jammer ik.
"Wil je zoals mij eindigen?"
"Hoezo? Jij hebt toch gewoon je diploma al alleen heb je een nieuw opleiding gevolgd die je niet hebt afgemaakt"
Het blijft even stil.
"Jaa klopt, grapje" zeg hij snel.
Is het normaal dat ik hier van opkijk?
"Dusdat" zeg ik terwijl ik uit mijn bed stap.
Terwijl ik hem zachtjes op de luidspreker zet was ik mijn gezicht en poets mijn tanden.
Ik hoor hem enthousiast vertellen dat hij weer een nieuwe auto gaat kopen.
Hij blijft schattig door praten over van alles.
"Uhu, ja" zeg ik de hele tijd tussen door.
Ik vind hem nog steeds heel leuk, alleen als je al weet dat iets van jou is.
Ga je er automatisch ook minder moeite voor doen, je hebt wat je altijd al wou.
Daar moet je blij mee zijn...
"Wat doe je joh stille?" vraagt hij lachend
"Ik ben aan het kijken wat ik ga aantrekken"
Mijn kleding boeit me niet meer zo erg als eerst..
Sinds gisteren ben ik echt na gaan denken..
"Ga voor een lange jurk het is heel warm vandaag"
Hij wil alleen dat ik bedekt ben? Het boeit het hem totaal niet hoe warm het is.
Ik haal een donker rode rok uit mijn kast en trek die aan met een wit blousje die ik in mijn rok stop.
Ondertussen had hij een wissel die hij moest opnemen.
Hij word heel vaak onverwachts gebeld en dan moet hij weer weg.
"Ik moet gaan lieverd.."
Ik wist het, ik was al aan het wachten.
"Het is kapot vroeg?"
Wat moet je nu buiten?"Gewoon met een vriend, vandaag kan ik je trouwens niet meer zien.. Heb het druk wollah"
Meen je dit? Ik heb hem 3 dagen amper gezien of gesproken?
Het lijkt net alsof hij steeds minder aandacht aan me geeft...
"Waarom?!"
"Ik heb het druk, het kan echt niet, morgen of vanavond ik ga vanavond proberen"
Waar maak ik me druk om? Alsof ik niet genoeg aan mijn hoofd heb.
"Isgoed, veel succes met wat je gaat doen.." Zeg ik zachtjes.
Hij is trouwens allang van de luidspreker af omdat mijn vader elk moment wakker kan worden voor de rechtbank.
"Wacht, wat heb je aan?"
"Ik maak foto en stuur naar je" zeg ik lachend.
"Ik hou van je prinsesje, sorry voor elke keer dat gebel enzo"
JE LEEST
Onvergetelijke pijn
Teen Fiction× WAARGEBEURD VERHAAL × Sarah is een 17-jarig meisje met levenswijze vanuit de Marokkaanse cultuur. Op het moment wanneer haar moeder komt te overlijden aan kanker ziet Sarah geen nut meer in voor nieuwe mensen in haar omgeving. Dan ontmoet ze een...