Onvergetelijke pijn

~ 20 ~

Waarom wil hij weten of ik alleen thuis ben?

Hij was toch boos?

"Ja ik heb me.."

Ik kan me zin niet eens afmaken en hij hangt op.

"Dan niet" zeg ik hardop en gooi mijn mobiel op de bank.

Heb genoeg shit aan me hoofd om me druk over jou te maken.

Ik loop naar de keuken toe en op dat moment gaat de bel.

Wie is dat nou weer?!

Geïrriteerd doe ik de deur open en zie Safouane staan.

Hij kijkt me met een bezorgde blik aan en mijn ogen vullen zich met tranen.

Ik ben zo blij om hem te zien.

Hij loopt snel naar me toe en knuffelt me stevig.

"Rustig schatje" zegt hij kalmerend.

Hij sluit de deur en hij loopt achter mij naar binnen.

"Wil je erover praten?" Vraagt hij en komt naast me zitten op de bank.

Ik begin alles te vertellen.

Ik zie hem begrijpelijk knikken.

"Hij heeft het niet gedaan toch?" Vraag ik met tranen in mijn ogen.

Hij knuffelt me weer en veegt mijn tranen weg met zijn hand.

"Vast niet lieverd" kalmeert hij mij.

Maar we weten allebei dat hij het wel heeft gedaan.

Ik laat mijn hoofd op zijn bovenbeen vallen.

Hij draait mijn haar los en speelt met mijn krullen.

"Jongens doen zulke dingen altijd, met een goede advocaat komt hij er snel vanaf, moet ik helpen met zoeken?" Vraagt hij lief.

Ik veeg mijn tranen weg en kijk hem recht aan.

"Je bent geweldig"

Ik ga op zijn schoot zitten en leun met mijn hoofd op zijn borst.

"Wat doe je zo vroeg wakker het is 10 uur?"

"Je belde me wakker en miste je wel, ik was bang dat er iets was gebeurd" zegt hij en kust me op mijn hoofd.

Ik doe mijn ogen dicht en kruip dicht tegen hem aan.

"Wil je slapen?" Fluistert hij.

"Nee, het is goed zo" zeg ik zachtjes.

Alhamdoulillah dat ik zo'n lieve jongen heb.

Ik voel me zo goed, zo rustig.

Het heeft gewoon tijd nodig.

Hij is de enige die me rustig heeft gekregen, de enige waar ik behoefte in heb.

"Ik ben zo blij met jou"

"Je zal in sha Allaah voor altijd blij met me zijn, alleen moet je me niet negeren. In elk geval iets van je laten horen" zegt hij en grijpt naar zijn mobiel.

Eigenlijk heb ik nog nooit gekeken of hij contact met andere meisjes heeft.

"Mag.. Mag ik eens op jou mobiel?" Vraag ik bang.

Ik ben bang dat hij gaat vragen waarom.

Of ik hem het gevoel ga geven dat ik hem niet vertrouw..

"Tuurlijk!" Zegt hij enthousiast en duwt zijn telefoon in mijn hand.

"Hele koelkast" zeg ik lachend.