Onvergetelijke pijn

~ 42 ~

Ik geef geen antwoord.

Mijn adem hou ik in en de tranen blijven langs mijn wangen rollen.

"Je hoeft niks te zeggen.. Weet alleen dat ik dit nooit tegen iemand had gezegd" zegt hij zachtjes en verlaat mijn kamer.

Ik wil zijn naam schreeuwen...

Om hem te laten horen wat ik denk.

Wat ik voel & wat ik denk.

Opgelucht haal ik adem boven mijn deken.

Alsof ik gek word.

Elke seconde die voorbij tikt word ik gekker.

Het is hard maar ik moet het beseffen.
Alles is weg.

Ik sluit mijn ogen.

Ze doen pijn, ze hebben te vaak dingen gezien die ik nooit had willen zien.

Die ik verwachte nooit te zien.

Mensen die ik nooit hoefde te zien.

Handelingen die ik nooit hoefde te zien,

En het ergste, de pijn die ik in de ogen van mijn broer zie.

Die had ik nooit hoeven zien.

En weetje wat ik dacht?

"Ik denk dat ik eindelijk ga slapen met een rustig gevoel"

Niks is erger dan dit aanhoren van je eigen broer.

Praten? Doe ik niet meer.

Alles wat ik wil zeggen of wat ik verberg in mijn hart kunnen mensen in mijn ogen zien.

"Alsof je niks meer waard bent he" fluister ik zachtjes.

"Maar dat ben ik wel"

"Dat ben je niet, je broer maakt zichzelf kapot om jullie niet kapot te maken"

"Je troost jezelf ermee maar schatje, we weten allemaal dat je niks waard bent"

"La ilaha illa Allaah" fluister ik zachtjes.

Met de hoop dat Allaah mij ziel wegneemt & ik toch in het paradijs zal belanden.

Die gedachte doet pijn.

Het word langzaam zwart.

"Sarah? Het is 5 uur Imaddine komt over een uur"

Mijn hoofd voelt zo zwaar he..

Mijn ogen krijg ik met moeite open van mijn opgedroogde tranen.

"Ey, kom op wakker worden" zegt hij zachtjes
.
"Ik kom zo" zeg ik zachtjes en sla mijn dekens ver tot over mijn hoofd.

Ik heb volgens mij niet eens 2 uurtjes geslapen.

"Je moet aankleden en je spullen inpakken in een uur, wens je succes" zegt Yassir en sluit de deur.

Met moeite sta ik op.

Alsof ik ik een marathon van duizenden kilometer ga rennen.

"Opschieten!" Schreeuwt Yassir vanaf beneden.

Ik stap onder de douch en ga met het warme water over mijn gezicht.

Heerlijk.

Rustgevend & relax.

Zelfs het geluid van de douch is lekkerder dan wat sommige mensen uitkramen.

Ik droog mezelf af en trek een badjas aan.

In mijn kamer pak ik de grootste tas die ik heb en stop daar bijna al mijn kleren in.

Ik controleer ze specifiek niet maar vertrouw het wel.