De telefoon gaat over, ik verveel me toch dus laat ik Inaya maar even bijpraten.
"Hooooi" roept ze vrolijk door de telefoon.
"Alles goed?" Vraag ik
"Ja alhamdoulillah en met jou?"
Tuurlijk gaat het goed als je net een milka reep achter je kiezen hebt zitten.
"Gaat goed!"
"Hoe was het met Safouane?"
"Het was leuk.. Hij heeft me verteld over zijn ouders, daarna zijn we wat gaan wandelen en heb ik zijn familie ontmoet" zeg ik.
"Oh hij is serieus dus" zegt ze kortaf.
"Ja denk het wel"
Waarom doet ze opeens zo droog?
"Uhu" zegt ze.
"Is er wat?" Vraag ik lachend.
Dit is niks voor haar? Ze vraagt niet eens wat hij heeft verteld over zijn ouders.
"Nee niks" er valt een lange stilte.
Zal ze jaloers zijn? Lijkt mij van niet toch? Anouar is ook een hartstikke mooie jongen.
"Ik moet gaan, doei" zeg ik en hang op.
Kinderachtig gedoe, ze showt dat er wat is en als ik er naar vraag dan is er niks?
Er verschijnt een appje van haar:
Inaya: "Ik ben misselijk, sorry ik bel je straks weer"
Bah, leugens.
Ik gooi mijn mobiel op de bank en zet mijn film uit.
Het inmiddels al half 8, ik ga maar eens aan mijn verslag werken.
Halfverwegen mijn verslag hoor ik beneden een deur open gaan.
"Sarah?" Roept Yassir vanuit beneden.
Ik denk weer aan die harde klap die hij mij heeft gegeven om onzin.
Mijn zwakte is dat ik iedereen snel vergeef, het is wel mijn broer en hij heeft inmiddels het geld terug gestort zei hij.
Ik controleer mijn banksaldo, jup zelfs 30 euro meer.
Ik sla mijn verslag op en druk mijn Macbook uit.
Ik ga naar beneden en zie Yassir staand eten.
Echt een zwerver.
"Mijn salaris is binnen check mijn nieuwe jas" zegt hij terwijl hij zijn zwarte Moncler jasje showt.
"Nice!" Zeg ik, serieus hij ziet er heel goed uit.
"Ik heb nog iets voor jou, om mijn excuses aan te bieden voor mijn gedrag, het was de waarheid. Maar soms willen wij de waarheid niet horen" zegt hij terwijl hij naar de gang loopt.
Hij loopt naar mij toe met een grote Moncler zak.
Oh my god.
Ik open de zak met een bigsmile.
Serieus, ik lijk net een klein kind dat jarig is en allemaal cadeautjes heeft gekregen.
Ik zie een rode jas, ik haal de jas uit de zak en hij is prachtig.
Een rode Moncler jas, deze wou ik altijd al hebben.
Yassir staat me met een brede lach aan te kijken.
Ik ren naar hem toe en knuffel hem.
Zo ken ik mijn broer, lachend.
Ik trek hem aan en hij pas perfect! - niet met mijn 60-maten te grote Marokkaanse pyama eronder, maar jullie weten wat ik bedoel-
JE LEEST
Onvergetelijke pijn
Teen Fiction× WAARGEBEURD VERHAAL × Sarah is een 17-jarig meisje met levenswijze vanuit de Marokkaanse cultuur. Op het moment wanneer haar moeder komt te overlijden aan kanker ziet Sarah geen nut meer in voor nieuwe mensen in haar omgeving. Dan ontmoet ze een...