Onvergetelijke pijn

~ 10 ~

Ik hoor een auto de parkeerplaats oprijden.

Damn, wat is die auto prachtig.

Ongelovelijk dat ik dit nog eens meemaak.

Ik voel me wel alleen nog klote over zijn ouders..

Ik doe de deur open en twijfel even, ik ben nooit een meisje geweest die deze stap heeft durven zetten.

Waarom zou ik het nu wel doen?

" Omdat je moet vechten voor je eigen geluk " klinkt het door mijn hoofd.

Ik ga zitten en kijk verlegen naar mijn schoenen.

" Zullen we naar Utrecht? Restaurant Vandaag? " vraagt hij

Ik schrik, Yassir is heel vaak in Utrecht.

" Mij.. Mijn broer is vaak in Utrecht, ik ben bang dat ik hem tegen kom " zeg ik

" Als je je er niet goed bij voelt doen we het niet, Ede dan? "

" Ede is top " zeg ik.

Onderweg hebben we het over van alles, het klikt heel goed tussen ons.

Ik kijk naar links en zie hoe serieus hij aan het rijden is.

Echt schattig.

Hij kijkt naar rechts en onze blikken botsen.

Ik kijk verlegen weg, shit.

Hij lacht zachtjes.

Ik zie op een bordje " Ede " staan en we rijden richting de stad.

" Ik moet wel eerst boodschappen doen als je het niet erg vind " zeg ik verlegen.

Ik voel me nog steeds niet op mijn plaats.

" Dat is goed, achter de Albert Heijn ligt een wokrestaurant " zegt hij terwijl hij de auto parkeert.

We stappen uit en lopen met een kleine afstand tussen elkaar richting de Albert Heijn.

Ik durf niet naast hem te lopen, ik denk dat hij eerder niet naast me loopt uit respect.

Zal hij een vriendin hebben? Neejoh anders liep hij hier toch niet met mij?

We lopen de Albert Heijn in en ik pak een mandje.

" Hey, ik ga even een vriend van me bellen ik ben binnen 5 minuten terug " zegt hij terwijl hij met zijn mobiel tegen zijn oor weg loopt.

iPhone 6 Plus, daar heeft hij duidelijk een duur prijsje voor betaald.

Ik pak de ingrediënten voor de spaghetti en Safouane is alweer terug.

Hij loopt richting de chocola en ik volg hem naar de bakafdeling die daar tegen over ligt.

Ik hoor een groepje meiden luidruchtig onze kant op komen.

Ze stoppen naast Safouane en lachen & praten hard.

Ze fluisteren met elkaar.

Een meisje met een hoofddoek loopt richting Safouane en stopt naast hem.

Waar is zij in hemelsnaam mee bezig?

Ik pak mijn pannenkoekmix en doe alsof ik die geïnteresseerd aan het lezen ben.

Ze pakt een milkareep en laat die "toevallig " vallen.

" Oh oeps! " zegt het meisje lachend.

Ik zie Safouane nonchalant naar beneden kijken en dan weer snel naar zijn schap.