Onvergetelijke pijn

~ 27 ~

"Hoe gaat het met je Sarah?"

Zijn stem, die stem die ik zo erg gemist heb.

"Alhamdoulillah en met jou?"

Eigenlijk is het echt een domme vraag..

"Ewa ja, je weet t he" zegt hij met een zucht.

"Wat bezielde je... Waarom heb je dit gedaan?"

Ik voel tranen opkomen.

Waarom is mijn broer zo veranderd, is er dan niemand die tot hem kan doordringen?

"Je moet me geloven wollah, ik heb niks gedaan"

Ik wil hem zo graag geloven, maar waarom lijkt het allemaal zo nep?

Misschien zegt hij dat zodat hij word vrijgesproken.

"Ik geloof jou Yassir, niemand anders" zeg ik zachtjes.

"Ik heb morgen rechtbank in sha Allaah, ik kan niks zeggen" zegt hij

"In sha Allaah"

"Ik heb Souhaila ontmoet" vervolg ik zachtjes.

"Wat vind je van haar?" Vraagt hij lachend

"Lief, mooi, rustig enzo. Waarom heb je het me niet verteld en moest ik er op deze manier achter komen?"

Het blijft even stil.

"Ewa ja, ik wou het je vertellen als ik haar hand zou vragen.. We hadden voorgenomen het niemand te vertellen.. Sorry man"

"Het maakt niet uit" antwoord ik.

Ik ga geen probleem erover maken als hij vast zit.

"Waar is paps?"

"Nog 5 minuten Yassir (...)" hoor ik op de achtergrond.

"Hij is met een vriend de stad in. We zijn in Antwerpen sinds gisteren.. We verblijven in een hotel omdat iemand heeft ingebroken bij ons.. Alles moet vervangt worden en opgeruimd, we gaan vandaag weer naar huis"

Er valt een stilte.

Ik hoor een luidruchtige zucht.

"Ingebroken.. Is er ingebroken?!.. Wat.. Wat is er meegenomen?!"

Ik hoor hem boos worden.

"Van boven niks, de tv is meegenomen, MacBook, iPad zulke dingen"

"Tering, weet je door wie? Waarom?"

"Nog 2minuten, u moet uw gesprek afronden" hoor ik weer op de achtergrond.

"We krijgen deze week alles te horen, we denken om jou.." Zeg ik zachtjes.

Ik vind het het hard om dit te zeggen..

"Maar goed.. ik zie je deze week weer in sha Allaah, hou je rustig he"

Ik hoor hem weer luidruchtig zuchten.

Ik had het hem niet moeten vertellen...

"Isgoed Yassir, vraag alsjeblieft vergevenis aan Allaah" zeg ik zachtjes.

"Heb ik gedaan, in sha Allaah worden mijn dua's en gebeden overhoord"

"Het spijt me voor alles Sarah" vervolgt hij.

We nemen afscheid en dan word de verbinding verbroken.

Wat voelde het goed om hem weer te spreken.

Ik hoop zo erg dat hij is veranderd..

Ik beantwoord wat appjes en klik mijn mobiel dan uit.

*pling*

Ik loop weer terug naar mijn mobiel en zie een appje van Inaya.