Onvergetelijke pijn

~ 21 ~

Het eerste wat ik doe is naar mijn bed rennen.

Letterlijk rennen.

Ik kruip in mijn bed en doe mijn oordopjes in.

Soms heb je dat, dat je gewoon je ogen dicht wilt doen en wakker wilt worden wanneer alles voorbij is.

Wat doe je jezelf aan Yassir, waarom ben je zo veranderd?

Tijden veranderen & de mensen om je heen ook...

Ik zet mijn volume op het hoogst.

Waarom zit ik hier alweer te huilen?

Waarom doet het me zoveel terwijl hij het allemaal zelf heeft gedaan.

Zullen mijn tranen hem serieus echt vrij laten?

Iedereen weet dat dat niet kan dus waarom huil ik nog?

Ik veeg mijn tranen weg en bel Inaya op.

Ze komt maar naar de stad en we gaan samen "Gezellig" wat eten.

"Ik zit in de les"

"De bel gaat over 3 minuten dan ben ik omw jou" fluistert ze.

"Kom naar Arnhem city, voor de Primark" zeg ik en hang op.

Ik ga voor de spiegel staan en glimlach naar mezelf.

Breder en breder.

Waarom zal je nog verdrietig zijn? De situatie kan niet veranderd worden.

Je zal gewoon je glimlach op moeten zetten en ervoor vechten.

Want er zijn genoeg mensen die je willen zien pijn lijden.

Tijden veranderen & de mensen om je heen ook..

Yassir, waarom ben je zo veranderd?

Ik trek een zwarte maxirok aan en een bloesje met zebraprint, die doe ik in mijn rok.

Mijn haren draai ik een hoge knot en zet mijn zonnebril op.

Ik trek mijn zwarte slangenprint instappers aan en ren de trap af.

Het lijkt wel alsof de familie langzaam uit elkaar begint te groeien.

Ik doe de deur op slot en ga op de Vespa van Yassir zitten.

Deze is deze dagen van mij.

Ik zet mijn lievelingsliedje op: "Ismo ft. JayJay - Bij je zijn" en zet de motor aan.

Ik rij door de straten en mijn rok vliegt alle kanten op.

Serieus, ga nooit met een lange rok op een scooter.

Na 10 minuutjes rijden zie ik Inaya voor de Primark met een meisje.

Ik heb haar nog nooit gezien maar ze ziet er geweldig uit.

Ze heeft een Abaya aan en draagt haar hoofddoek op een bedekte manier i.p.v de manier hoe ik hem de meisjes van vandaag de dag zie dragen.

"Heey" zeg ik vrolijk en begin bij Souhaila met groeten.

Ze heeft prachtige blauwe ogen net als Yassir.

"Wie is dat" fluister ik terwijl ik Inaya groet.

"Souhaila, dit is Sarah" zegt Inaya en kijkt de kant van het meisje op.

"Subhan Allaah, ze is ma sha Allaah net zo mooi als Yassir" zegt ze en een traan rolt langs haar wangen.

Ik kijk verbaasd naar allebei, wat is dit?