Onvergetelijke pijn

~ 62 ~

"Eyh! Word jij ook weer eens wakker?!"

Ik doe mijn ogen langzaam open en zie Souhaila en Inaya aangekleed voor mij met een brede glimlach staan.

"Huh? Zijn jullie al wakker?" Verward sta ik op en draai mijn haren in een staart.

"Weet je hoelaat het is ofniet?" Zegt Inaya en ze schieten allebei in de lach.

"4 uur middag he Saar" vervolgt Souhaila lachend.

"Tering..." Ik zucht luidruchtig, raap mijn kleren bij elkaar en loop naar de douche toe.

"Waar is de rest?!" Schreeuw ik vanuit de douche.

"Die zijn weg, ze komen weer in de avond ergens, heb je iets nodig?"

"Nee!" Roep ik en draai de kraan open.

Het warme water valt langs mijn lichaam naar beneden.

Ik knijp mijn ogen dicht en en het gesprek met Imaddine flitst voorbij.

Nooit zal ik het begrijpen.. Wat moet zo'n mooie jongen met mij..

Na een heerlijke douche te hebben genomen draai ik de kraan uit, droog mezelf af, trek mijn kleren aan & loop naar mijn kamer terug.

"Wat wil je eten?!" Hoor ik Souhaila vanuit de keuken roepen.

"Doe maar tosti!" Roep ik terug terwijl ik mijn haren föhn.

Alles is weer normaal.

"Zie je nou wel aansteller, het is gewoon goed gekomen" hoor ik een stemmetje zeggen in mijn hoofd.

Ik doe wat argan olie in mijn haar, wat mascara op en loop naar de woonkamer toe.

"Thankyouu!" Zeg ik blij wanneer ik 2 tosti's voor me zie liggen.

Inaya en Souhaila zijn met elkaar aan het kletsen over hoe een bruiloft gegeven moet worden, wat de eisen zijn blabla.

"Heb je nog met Anouar?" Vraag ik aan Inaya.

"Nee.. Ik heb het uitgemaakt omdat hij mij niet verdiende. Eens week erna ben ik een andere jongen tegengekomen en daar heb ik nu contact mee, volgende week zaterdag komt hij mijn hand vragen in sha Allaah! Ik denk dat ik ga beginnen met een hoofddoek dragen en lange kleren. Souhaila? Zou jij mij willen helpen? Ik ben al gestopt met muziek luister & ik bid Alhamdoulillah! Deze hele chaos is met een reden gebeurt.. Alles is echt al maktab!"

Mijn ogen vullen zich met tranen en Souhaila en ik vliegen Inaya blij om haar nek.

"Ik ben trots op je Inaya! Wollah gewoon trots!" Zeg ik en veeg mijn tranen weg.

"Je wou mij niet vergeven.. Ik heb vorige week een dua gedaan of Allah mij wou vergeven. Daarvoor bleef je mij niet vergeven. En nu? Ik heb Allah belooft het niet meer opnieuw te doen en ik wil een nieuwe start maken. Je hebt het mij vergeven, dit is voor mij een teken geweest dat Allaah swt het mij heeft vergeven!"

"Ik hou van je Inaya, je bent echt veranderd, je straalt iets heel anders uit dan dat je hiervoor deed"

Ik knuffel haar stevig en ik zie wanneer ik haar loslaat dat ze tranen in haar ogen geweest.

Een dikke zoen druk ik op haar wang.

"Inaya! Heb je hoofddoeken?" Souhaila kijkt uitdagend haar kant op.

"KANAAALSTRAAAT!" roept Inaya enthousiast.

"Gaan we weer naar Utrecht?" Vraag ik lachend

"Yess! Ik ga meteen beginnen met hem te dragen!" Inaya staat blij op, trekt haar schoenen aan en Souhaila volgt haar.