"İyisin"

165 4 7
                                    

Ne kadar uzaksan o kadar yakınsın kimseye tam anlamiyla dahil olamazsın ama içten içe kapılırsın...

Ahmet Batman

Buğra çalıların arkasından çıktığında donup kalmıştım

“ Senin burda ne…..” dedim ancak lafımı kesip susturdu beni

“şişşt” derken o kadar sakin duruyordu ki.

Burada olmaması gerekirdi. Ayrıca Ceme neden öyle bir şey söylediğinide anlamıyordum

“Sevmeyi beceremem belki ama ona asla zarar vermem” ne demek ki yani bu cümle...

Ben nasıl bir anlam çıkarmalıyım bu sözden.

Cem yalpalayarak Buğraya doğru yürüdü parmağını kaldırdı ve göğsüne vurdu.

“Haklı olduğumu biliyorsun” dedikten sonra tekrar önüne dönmeye çalıştı.

Bir iki adım gerileyip yere düşünce hemen yanına koştum ancak Buğra benden daha hızlı davranmıştı yerdeki Cemi kaldırırken kolunu omzuna attı. Napmaya çalışıyordu iki dakika önce kavga ettiklerini düşünüyordum oysaki şuan yardım ediyor.

“Napıyorsun sen”

“Taksi çağır”

“Emir vermeye bayılıyorsun değil mi?”

“Şuan bunun sırası mı Taksi çağır”

Telefonumu cebimden çıkarıp taksi çağırdım.

Cemi bahçe kapısının dışına taşırken Buğrayı seyrediyordum bu kadar güçlü olduğunu hiç düşünmemiştim. Dışardan o kadar ince ve çelimsiz duruyordu ki buluzsuz görmesem kasları olduğuna bile inanmazdım.

Gelmiş olması her nekadar kanımı kaynatmaya yetse de buraya gelmiş olmasının bir nedeni olmalıydı. Bahçe kapısını açarken Ona doğru döndüm

“Neden geldin” alayla gülümsedi

“Bu aralar çok soru soruyorsun”  Cemi kapının önünde duran taksiye doğru yavaşça yürüttü. Kapıyı açtım ve Cemi taksiye bindirmesine yardım ettim. Tam Cemi oturtmuştum ki geri çekilmeme fırsat vermeden kolumu tuttu ve beni kendine doğru çekip yanağıma küçük ve masum bir öpücük bırakırken Buğraya öylesine derin bakıyordu ki benim bile içimi titretti. Cemden ayrılmış kapıyı kapamak üzereydim Cem bir şeyler geveledi Buğraya söylediği gayet açıktı

“Senin yüzünden zarar gördüğünde yine benim omzumda ağlayacak” Benim tanıdığım Cem...

Beni seven Cem...

Artık tanıyamıyorum böyle bir cümleyi tamda söylediği gibi Bencil biri söyler oysa o böyle biri değildi.

Şöföre adresi verdikten sonra Buğrayla donakalmış taksinin gidişini izliyorduk öylece kaldırımda yanyana basit bir arabanın arkasından bakıyorduk. Ne o tek kelime ediyordu ne de ben. Derin bir nefes aldım ve Cemin üzerimde bıraktığı kötü izlenimi daha sonra düşünmeye karar verdim. Buğraya yavaşça dönerek

“Ceme söylediklerin…” dedim devamın da ne denir bilmiyordum sanki  cümle burda bitmeliydi daha fazla kelimeyi haketmiyordu sanki ağzımdan tek bir sözcük daha çıksa yanlış çıkacakmış gibi…

“Fazla üstünde durmaa” dedi sanki düşüncelerimi okurcasına. Yinede yetmiyordu sorularımın cevaplarına…

“Ona asla zarar vermem…. Hah sevmeyi beceremem falan… neydi onlar öyle sanki senin beni sevmene ihtiyacım varmış gibi..”

Yersiz AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin