Arkadaşlar öncelikle merhaba :) bu bölüm için soylemen gereken bir kaç şey var bu bölüm bence cok duygusal ve bence yavas yavas okumaniz gerek bu arada ben hala oyuncu ekleme yerini bulamadım bilen bana ulasirsa sevinirim :)
Bu bölümü Demi lovato dan skyscraper dinleyerek okuyabilirsiniz :)))
İyi okumalarrr....
Cemin sesini duyduğumda acıdan kapadığım gözlerimi açtım hareket edemiyordum köşeyi dönsem yetecekti ama ayaklarım bana ihanet ediyordu inleme sesleri duyuyodum kavga mı ediyorlardı bunlar...
Kesinlikle nolduğunu görmem gerektiğini hissettim...
Ama boşa hic bir şekilde hareket edemiyorum. Gözlerimin yanması artmıştı ağlamam gerekiyordu biliyorum ama göz yaşlarımda ayaklarıma özenmiş olmalılar.
Bir adım ileri gitsem sanki herşey çözülecekti. En azında orda neler olduğunu öğrenmiş olacaktım ama nafile yapabileceğim tek şeyi yaptım kendimi biraz rahat bırakıp zorda olsa arkamdaki duvara yaslandım şuan kimsenin beni görmesini istemiyordum ama biliyorum bunu tek basima yenemem. Karşımdaki duvara sabitlediğim gözlerim önüne toz bulutu düşmüş gibi bulanıklaşmıştı bir iki saniye içinde de duvar sağa sola sallanmaya başladı acaba ben mi sallanıyordum yoksa sallanan duvarmıydı...
Ne saçmalıyorum tâbi ki başım dönüyor...
Genelde hep bu sırayla olurdu el titremelerim, olduğum yere çakılıp kalma, baş dönmesi vee en kötüsü...
Şuan sırada olması beklenen iki seçenek var ya bayılırım ki bu şuan olsa çok iyi olur çünkü....
Öbür seçenek bildiğim yaşadığım herşeyi tekrar yaşamam ve anlatmam.
Sanki babam beni ilk kez terk ediyormuş gibi o anı yaşıyorum ve o gün babama söyleyemediğim herseyi söylüyorum...
Ah lanet olsun ikinci seçeneğe başlıyoruzzz....
"Neden bunu yapmak zorundasın neden! Buraya gelip neden bana bunları söylüyosun ben... ben... ben sensiz napıcam....."
Biri olduğumuz iskeleye yaklaşıyordu ama kim olduğunu seçemiyordum babam yine konuşmaya başlamıştı
"Seni çok seviyorum kızım seni her zaman arayacağım "
Bu söz üzerine sanki rüzgar esmiş gibi içime bir ürperti geldi kollarımı tuttuğumda babam yine konuşmaya başladı
"Üşüyorsun bebeğim eve girme vakti çoktan gelmiş..."
O gidiyor ve bana söylediği söze bak
"Gidiyosun.... gidemezsin.... beni bırakamassın... turşusunu kurucam bu fıstığın ilk fıstık turşusunuda ben yiycem ama yinede kimselere vermiycem derdin... noldu... noldu o sözlere... babaaa! Ben kimin antep fıstığı olucam... kim beni abimden bile kıskanacak...kim saçımı okşarken hikaye anlatıcak kim benim giydiğim elbiselere laf edicek... baba ben... ben... "
Babamın gözleri kızarmıştı ama lafımı kesti
"Beni unutma Alya unutma babacım "
Arkasını döndü o sırada iskelenin başında secemedigim cocuk iyice yaklaşmıştı hatta babam kaybolmuştu iskelede ...
Bi anda otelin koridoruna geri döndüm ellerimi tutan Buğrayı gördüm ama nefes alamıyordum ellerimi çektim gözlerimi kapadım duvardan sürtünerek yere oturdum
"Ben sensiz yaşayamam baba" o gun orda babam benim lafımı kesmeseydi söyleyeceğim cümle buydu ve ben bunu söylediğim herzaman aynı hale geliyorum yine hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım nefes almiyordum sanirim ama suan gercekten tek düşündüğüm babamın beni bırakmasıydı....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yersiz Aşk
Chick-LitHayatımda en çok değer verdiğim insan babamdı bizi terk edene kadar... Hayatta çok güzeldi ... Babam gittikten sonra her kez hayatimda sorunlar yaşayacağımı biliyordu ama kimse bu kadarını tahmin etmemişti. Onun yokluğunda ilk iki yılım biraz sorunl...
