Ay Tanrıçasının varisi , Son ejder soyunun süvarisi Luna Santana...
Cadıların laneti ve çözmesi gereken büyük bir kehanetin kor alevleri içine , anlamadığı bir anda düşen Luna , bilmediği bir çok kapıyı da beraberinde açacak ve tüm sırları açığa çık...
Girdikleri mağradan elleri boş çıkan Daniel ve Evan Luna'nın yanına gitmek için hızla bulundukları yeri terketmişlerdi.
Luna'nın girdiği mağaranın önüne geldiklerinde Evan ciddive her zaman ki gibi sinirli bir şekilde Daniel'e dönerek komut verdi.
" Sen git dışardakilere bak , ben Luna'yı alıp gelirim. "
Daniel Evan'a olumlu anlamda kafasıni salladıktan sonra koşar adım yanından uzaklaşmıştı. Evan ise elinde hiç söndürmediği ateşle birlikte mağaranın içine girerek hızlı bir şekilde ilerlemeye başlamıştı.
İlerledikçe aydınlanan ortamdan dolayı ateşini söndürdüğü elini indirerek bir aralıktan içeri giren Evan , gördükleri karşısında deliye dönmüştü.
Koşarak yerde yatan sevdiği kızın yanına gitti ve onu kucakladı. Sevdiği kızın neden bu halde oldugunu analmak icin dizlerinin uzerine çoktu ve bedenini incelemeye başladı. Yaralanmışmıydı ?
" Ne oldu sana güzelim benim..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha fazla Luna'yı burda tutmanın bir anlamı olmadığına karar veren Evan , ilk önce kılıcı eline alıp sonra da sevdiğini kucaklayarak mağaradan çıkmak için geldiği yolu kucağındaki sevdigiyle geri adımlamaya başlamıştı.
Fazla uzun olmayan yolu bitirdiğinde dışarda onu bekleyen takımının şok içinde yanlarına gelmesini izleyen Evan kucağında taşıdığı Luna'yı yavaşça yere bırakarak kendide dizlerinin üzerine çökmüştü.
" Luna'ya ne oldu Evan ? " diyerek sürekli soru soran arkadaşlarına sinirle bağıracağı sırada , kocaman bir kükreyişle oldukları yere ışınalan ejderlerle susmak zorunda kalmıştı.
Daha ne olduğunu anlamadan oldukları yerden iki metre uzağa savrulan Evan ve diğerleri , kendilerine gelmeye çalışırken ne olduğunu da anlamaya çalışıyorlardı...
Ejder ateşi lordu Droko küçük prensesinin yerde öylece yatmasına dayanamayarak devasa ateşini Luna'nın bedenine doğru üfledi. Ateşinin onu iyi edebileceğini biliyordu... Ve öyle de olmuştu.
LUNA'DAN DEVAM :
Bedenimde hissettiğim ürpertiyle birlikte gözlerimi aralamıştım. Karşımda devasa mahsun suratıyla bana bakan iki ejderimi görünce kendime gelerek ayağa kalktım.
En son bayıldığımı hatırlıyordum... Kılıç aklıma gelince nerde diye etrafıma bakmaya başladım. Evan'ın elinde duran kılıcı elimi uzatıp kendime çektiğimde kendine gelmiş gibi kasları çatık bir şekilde hızla yanıma adımlamaya başlayan Evan , kollarını sıkıca bedenime dolamıştı. Kemiklerim kırılacaktı resmen...
Bir süre öyle bekleyen Evan kollarını bedenimden çektikten sonra herkesin bir anda sorduğu soruları görmezden gelerek kanımı kılıca akıtıp Droko'ya teslim ettim.
