Ay Tanrıçasının varisi , Son ejder soyunun süvarisi Luna Santana...
Cadıların laneti ve çözmesi gereken büyük bir kehanetin kor alevleri içine , anlamadığı bir anda düşen Luna , bilmediği bir çok kapıyı da beraberinde açacak ve tüm sırları açığa çık...
Beni getirdikleri evde boş boş oturuyordum. Aklım ablamdaydı eğer gidecek olsaydım ölümünü daha erkene çekeceklerini söylemişlerdi... Bir şey yapmışlar mıdır? Dedikleri şeyi yaptıysalar eğer şuana kadar çoktan ölmüş olması lazımdı. Hayır hayır yok öyle bir şey...Bir şey olmamamıştır. Olamaz!
Kafamdaki düşünceler beni delirteceği sırada ayağa kalkarak volta atmaya başlamıştım. Yine başım çatlayacak gibiydi... Stres altındayken böyle oluyordu. Herkesin sesini beynimin içinde duyuyordum.
Su içmek için mutfağa yöneldiğim sırada neredeyse çatlayacak derecede ağrıyan kafamla yüksek sesle bağırarak ellerimi başıma kenetlemiştim. Galiba ölecektim...
Thomas temsili :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kontrolü kaybetmiştim. Etraftaki her şey sağa sola savrulurken içeri giren cadılar bir kaç hareketle etrafı düzeltip neredeyse bilinci kapanacak olan beni de tutarak salona götürmeye başlamışlardı.
Gözlerim kapanırken tek düşündüğüm Luna ablamdı...
Luna'dan devam :
Thomas'ın tutulduğu eve neredeyse yaklaşmıştık. Çoktan o rahatsız edici elbiselerden kurtulmuş zırhlı tulumumu üzerime geçirmiştim.
Evin önüne geldiğimizde durdum. Çok fazla cadı vardı ve ben hâlâ tam olarak güçlerimi kullanamıyordum...
Önümden ilerleyen Evan cadıların dikkatini çektiğinde boynumdaki kolyeme dokunarak hepimizi kalkana almıştım. Vanes'ler bir yandan biz bir yandan savaşmaya başlamıştık.
Evan beni kenara çekerek önümde durmuş üzerimize gelen cadıları birer birer öldürmeye başlamıştı.
Birden önümüzde beliren altı tane cadıyla birlikte Evan sesli bir şekilde haykırarak neredeyse tüm vücudunu ateşle kaplayıp hepsini yakmıştı.
Gözlerim arkadaşlarıma kaydığında onlarında kalan cadıları halettiğini farketmiştim.
Evden çıktığını gördüğüm Thomas gözleriyle birini arıyor gibi görünüyordu. Gözlerimiz kesiştiğinde koşarak yanıma gelip sıkıca sarılmıştı. Bende kollarımı onun bedenine dolayarak hissettiği yoğun korku duygusunu azaltmasına yardımcı olmuştum.
" Abla iyi misin ? "
Sorduğu soruya kafamı olumlu anlamda salladığımda Evan , Hero'ların yanına gitmişti bir şeyleri var mı yok mu diye kontrol etmek için.
Birdenbire havanın kırmızı renk olması beni bozguna uğrattığında üzerimize doğru ateş saçarak gelen büyük bir şey görmüştüm. Gözlerim direk Thomas'a kaymıştı. Ateş onu küle çevirirdi! Vanessaları da öyle tabi!
" EVAN VANES'LERİ ATEŞTEN KORU!!!!"
Diye son sesimle bağırdıktan on saniye sonra büyük bir patlama sesi duyulmuştu. Sarsıntıyla yere düşen Thomas'ın saniyeler içinde önüne geçerek siper olmuştum. Güçlerim henüz geldi mi gelemedi mi bilmezken sıkıca kapattığım gözlerimi bir süre sonra açtım. Ateş Thomas'a ulaşmazken arkamda durmuş emir vermemi bekliyordu...
