Ay Tanrıçasının varisi , Son ejder soyunun süvarisi Luna Santana...
Cadıların laneti ve çözmesi gereken büyük bir kehanetin kor alevleri içine , anlamadığı bir anda düşen Luna , bilmediği bir çok kapıyı da beraberinde açacak ve tüm sırları açığa çık...
Merdivenlerden ağır adımlarla inerken enseme saplanan iğneyle ne olduğumu şaşırmıştım. Çırpınamama bile fırsat vermeden bilincim giderken son hatırladığım birinin beni kucağına almasıydı...
Yazardan devam :
Cadıların prensi Ay'ın kızını kucağına alarak ışınlanmış ve saraylarına gelmişlerdi.
Kucağındaki kız tanrıça güzelliğini tüm ince ayrıntılarına kadar taşıyordu. Gözlerini kızın üzerinden alamazken kendine gelmesi gerektiğini söyleyerek saraya girip kızı esir tutacakları odaya yönelmeye başlamıştı.
Onun Diana'nın varisi olduğunu öğrendikten sonra babası kızı istemiş ve getirmesini emretmişti. Girilecek olan savaşta onlara en büyük engelin bu kız olacağını hepsi biliyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biraz daha baygın yatan kıza baktıktan sonra odadan çıkan prens babasının yanına adımlamaya başlamıştı.
▪▪▪
Luna'dan devam :
Gözlerim yorgun bedenimle birlikte açıldığında aklıma düşenlerle birlikte hızla ayağa kalkmıştım. Nerdeydim ben böyle ?
İçimde hiç bir enerji kırıntısı bile yoktu... Güçlerimi kullanamam için yapılmıştı sanırım o iğne.
Sert adımlarla odadan çıktığımda önüme bir kadın gelerek gidemezsiniz falan demeye başlamıştı. Sinirden tepem attığında kadını sert bir şekilde iterek merdivenlerden inmeye başlamıştım. Bağırmayı da ihmal etmiyordum...
" BENİ BU CEHENNEME KİM GETİRDİYSE HEMEN BURAYA GELSİN!!!"
öyle bir kükremiştimki sarayda bulunan herkes bir bir odalarından çıkmaya başlamışlardı. Taht odası olduğunu tahmin ettiğim yerden dünki siyah uzun saçlı adam çıktığında şaşırsam da bir şey belli etmemiştim.
" Ah siz cadılar... Gerçekten benim güçlerimi elimden alarak burda tutabileceğinizi mi zannediyorsunuz ? "
Dediklerime ilk başta hiç kimse tepki vermemişti. Sonradan uzun saçlı adam bana bir iki adım yaklaşarak
" Senin şu küçük arkadaşın. Neydi adı...Ha Thomas. Kendisi bizim misafirimiz. Sen gidecek olursan..." dedi.
Gözlerimi kapatıp sinirle devam etmesine izin vermeyerek elimi havaya kaldırarak susmasını istemiştim.
" Kes! Devam etme...Amacınız ne ? Beni ortadan kaldırıp savaşı kazanabileceğinizi mi zannediyorsunuz gerçekten "
Cümlem bittiğinde alayla gülmüştüm. Aklım Thomastaydı... Ona bir şey yapmamaları için herşeyi yapabilirdim.
