KIRILAN

☆17.BÖLÜM☆

Multimedya Göktuğ!

"Keyifli okumalar!"

⚪️

Serenay, kendi elleriyle yaptığı büyük yuvarlak kabın içine koyulu olan bol çikolatalı pastayı buzdolabından çıkarıp tezgahın üzerine koydu. Gökhan'a doğum günü pastası yapmak için sabah erkenden uyanmıştı. Şu an ise öğle saatleriydi ve biraz sonra Gökhanların evine gidecekti. Hafta içi kararlaştırdıkları gibi, hem Gökhan'ın doğum gününü kendi aralarında sürpriz olacak şekilde kutlayıp hem de sunum ödevini yapacaklardı.

Serenay çoktan hazırdı bile.  Hava kış aylarında olmalarına rağmen baharı andıracak kadar güzeldi ve bu yüzden ince giyinmişti. Siyah uzun kollu ince dar bir badisinin ve siyah kot pantolonunun üzerine aynı renkte eskitme model oversize bir kot ceket giymişti. Saçlarını ise olduğu gibi düz bırakarak hafif bir makyaj yapmıştı.

Serenay annesinin mutfağa girmesi ile birlikte gülümseyerek ona döndü.

"Gidiyor musun kızım?"

"Evet anne. Biraz sonra gideceğim."

Gülçin Hanım, tezgahın üzerindeki pastaya bakıp yuvarlak kabın kapağını kaldırarak "Güzel gözüküyor." dedi. Kızını desteklercesine elini onun koluna koyup sıvazladı. "Tadının da en az görüntüsü kadar güzel olduğuna eminim."

"İnşallah beğenirler." dedi mırıldanırcasına Serenay.

"Bu pasta yaptığın arkadaşın Gökhan. Çok mu özel birisi bu kadar senin için?"

"Değer verdiğim birisi." dedi gülümseyerek Serenay. Kahverengi gözlerini annesine dikti ve boynundaki -onun hediye etmiş olduğu- kolyeyi hafifçe çekiştirdi. "Ben Gökhan'a çok değer veriyorum anne."

"Boynundaki kolyeye bakılırsa o sana değerden daha fazlasını veriyor bence kızım." diye konuştu annesi Gülçin Hanım. "Çünkü kimse kimseye durduk yere böyle bir hediye etmez."

"Bilmiyorum anne." dedi Serenay düşünceli bir sesle gözlerini kaçırarak. "Sadece o an bana böyle bir hediye almış olmasına mutlu olduğum için kabul etmek geldi içimden. Ve ben de kabul edip kolyeyi boynuma takmasına izin verdim. "

"Ben bu Gökhan denilen çocuğu fazlasıyla merak etmeye başladım." diye konuştu Gülçin Hanım. "Hafta içi bir gün çağır istersen oturmaya arkadaşını, bir de ben tanışayım şu Gökhan'la."

Serenay dayanamayıp gülerken "Niye özellikle Gökhan anne?" dedi. "Benim Gökhan haricinde okuldan daha bir sürü arkadaşım var. Seni onlarla da tanıştırabilirim."

"O sarışın olan arkadaşın Canan'ı tanıyoruz zaten." diye konuştu Gülçin Hanım. "Bizim babanla evlilik yıl dönümü için yemeğe çıktığımız akşam arkadaşın bizdeydi."

"Göktuğ ve Sude de benim arkadaşım." dedi Serenay.

Gülçin Hanım dikkat kesilmişcesine kaşlarını çatarak "Göktuğ kim oluyordu kızım?" dedi. "O ismi sanki bir yerden anımsar gibiyim. Bana geçenlerde söylemiştin sanki."

Serenay konunun Göktuğa gelmesi ile birlikte heyecanlandığını hissederken ve aynı zamanda vücuduna tatlı bir sıcaklık yayılırken "Gökhan'ın abisi." diye cevap verdi.

"Gökhan'la kardeşler demek." dedi Gülçin Hanım başını sallarken.

"Geçen gün de buna benzer bir konuda konuştuk ya anne. Unuttun mu?" Serenay mutfak masasının üzerinde duran büyük çapraz çantasını takarak tezgahın üzerinde duran pasta kabını eline aldı. "Ben gideyim anne artık geç kalmadan. Bu hafta içinde arkadaşlarımı da oturmaya davet edip seni onlarla tanıştıracağım."