KIRILAN

☆12.BÖLÜM☆

Multimedia: Gökhan :)

Keyifli okumalar... 💓

⚫️

"Göktuğ neden benden uzaklaştın?" Yaren kollarını göğsünde bağlayıp yalvaran bakışlarını karşısındaki ağaca sırtını yaslamış şekilde duran Göktuğa dikti. Okulun her tarafı ağaçlarla kaplı büyük bahçesinde her zamanki yerlerindeydiler. "Neden bana soğuk davranıyorsun?"

"Öyle mi yapıyorum?" dedi Göktuğ alaycı tavrıyla kaşları havaya kalkarken hafif bir gülüşle.

Alaycı tavrı Yareni sinirlendirirken "Öyle yapıyorsun Göktuğ." dedi Yaren sesini yükselterek. "Soğuk davranıyorsun bana, ne zaman yanına gelsem bana yokmuşum gibi davranıyorsun. Seninle vakit geçirmek istediğimi söylediğimi zaman beni geçiştiriyorsun."

Göktuğ sıkılırcasına bir iç çekti. "Ee?" dedi bıkkınlıkla. "Ne olmuş yani?"

Yaren onun bu alaycılığı ve umursamaz bıkkın tavırları karşısında gözleri dolsa da güçlü durmaya çalışarak yutkundu ağlamasını engellemek için. "Yoksa artık aklında başka birisi mi var?" dedi kısık ama güçlü bir ses tonuyla. "Aklını karıştıran başka birisi mi var? Yoksa o kız mı-"

"Yeter!" diye bağırdı Göktuğ ona doğru kükrercesine. Yaren onun bu ani parlaması karşısında irkilip anlık kapadığı gözlerini açtı. Göktuğ cümledeki her bir kelimeyi vurgularcasına tane tane konuştu. "Benim aklımda hiç kimse yok! Aklımı karıştıran hiç kimse de!"

Yarenin sol gözünden damlayan yaş önce yanağına ardından çenesine doğru süzüldü. "Neden o zaman Göktuğ?" dedi titrek çıkan sesiyle. "İki senedir birlikteyiz. Bir açıklama duymayı hak etmiyor muyum?"

Göktuğ birkaç saniyeliğine gözlerini kapatıp kendisini sakinleştirdikten sonra "Neden biliyor musun Yaren?" dedi alaycı tavrını yeniden takınırken. Daha sakindi. "Şu son bir aydır devam ettirdiğin saçma sapan tavırların yüzünden. Serenaya olan gereksiz kıskançlığın yüzünden." Alayla küçümsercesine güldü. "Sen.." dedi başını iki yana sallarken. "Sen onun umurunda bile değilsin. "

Yaren gözlerini devirerek fevri bir tepkiyle "İnanmıyorum ya sana!" dedi aynı zamanda sinirden ağlarken. "İnanmıyorum! Bak döndü dolaştı konu yine o kıza geldi. Hatta bu sefer konuyu o kıza sen getirdin Göktuğ. Ben az önce bunu ima ettiğim zaman bana bağırdın."

"Sen benim burada ne söylemeye çalıştığımı anlamıyorsun." dedi Göktuğ düz bir sesle. "Anlamıyor musun yoksa anlamak işine mi gelmiyor bilmiyorum ama ben daha fazla buna katlanmak istemiyorum." Ellerini siyah pantolonunun cebine soktu ve duygusuz bakan koyu kahverengi gözlerini onun yüzüne dikti. "Ben ara vermek istiyorum Yaren. Bir müddet ara vermek inan ikimize de iyi gelecektir. Sen de bu ara verdiğimiz süre boyunca aslında benim ne söylemeye çalıştığımı anlarsın belki."

O sırada Serenay elindeki karton poşetle yanlarına geldi ve yakınında birbirleriyle tartışan ikiliye bakarken konuşulanları duymuştu. Yarenin ağladığını görürken aynı zamanda şaşırmıştı. Göktuğdan duyduğu cümleler ile birlikte heyecanlandığını hissederken aynı zamanda bundan fazlasıyla mutluluk duyuyordu içten içe.  Göktuğ ilişkilerine ara vermek istiyordu. Arayı bahane edip ondan tamamen ayrılmak istiyor, diye düşündü.

İkisi de hissettikleri hareketlikle birlikte aynı anda başlarını Serenaya çevirdiler. Serenay meraklı bakışlarını izlercesine onlara dikerken Yaren onun burada olmasını bile umursamadan ağlamaklı çıkan sesiyle Göktuğa döndü. Göktuğ da bakışlarını Serenaydan alıp Yarene çevirdi. "Göktuğ ben seni çok seviyorum." dedi bütün içtenliğiyle Yaren.