Yaşamını hapishanede tutsak olarak geçirmiş bir adamın ona aşık olması ne kadar büyük bir sorun olabilirdi?
(...)
Nereye gideceğimi bilmeden koşuyordum. Arkamdan bir silah sesi yükseldi. Lanet olsun! Bulmuştu işte ben...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
EMİRA
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ARJİN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arjin, oflayarak kahvaltı tepsisini kaldırmış ve beni odada yalnız bırakmıştı. Ben ise kös kös oturuyordum. Umarım her ne kadar altı üstü bir alışveriş de olsa, Uraz ve Emira'nın yan yana olması, Emira'nın lehine olurdu.
Çünkü Emira'nın üzülmesini istemiyordum. Aşk acısının ne demek olduğunu çok iyi biliyorum. Ve bu acının katlanılmaz olduğuna çok iyi bir şekilde şahitlik etmiştim.
Üzerime baktığımda, hâlâ dün gece giydiğim pjamalarla olduğumu fark ettim. Şu ana kadar dikkatimi bile çekmemişti. Üzerimi değiştirmek için, yataktan inmeye çalışıp ayağa kalktım. Acıyla yüzümü buruşturdum. Bu ağrı ile gardroba kadar ilerleyemezdim.
Bu yüzden sürüne sürüne gardroba yaklaştım. Kapağı açtım ve kıyafetleri incelemeye başladım. Gerçekten de Arjin'in dediği gibi, dekolteli hiç kıyafetim yoktu. Ki, bu benim için büyük bir kayıp değildi. Fakat neredeyse bütün kıyafetlerimin hepsi oldukça uzundu.
Uzun uğraşlar sonucunda, göbeği açık koyu mavi baskı detaylı tişört ile, mavi bir jean seçtim. Salyangoz gibi sürünerek kapıya yaklaştım ve diz kapaklarımdan destek alarak, doğrulduktan sonra kapıyı kilitledim.
Seçtiklerimi giydikten sonra, çıkarttığım pjamaları da gardrobun yanına doğru fırlattım. Ayağımın ağrısıyla, düzenli olmayı düşünecek halde değildim. Saçlarım sanki savaşa girmiş gibilerdi. Bu yüzden saçlarımı açıp tekrardan at kuyruğu şeklinde tepeden bağladım.
