SINIR;
• 180 oy
• 450 yorum
Alacaklı gibi çalınan kapıyla, içimi saran korku gitgide artıyordu.
Kapıya yeniden sertçe vurulduğunda ağabeyimle ayağa kalktım.
Kapıya gitmeye yelteneceğim sırada ağabeyim kolumdan tutarak beni durdurdu.
"Bekle."
Annem, mutfaktan çıkarak endişeyle kapıyı serian bir hâlde açtığında gördüklerimle derin bir nefes verdim.
Arjin ve Emira'ya yüreğime su serpilmişcesine baktım.
"Selam Lorin teyzeciğim." deyip annemi öpen Arjin, ağabeyime göz devirerek yanıma ilerdi elindeki makasla.
"Hoşgeldiniz." deyip Emira'yı da öpen annem kapıyı kapattı.
Emira, elindeki siyah kutuyla yanıma gelip oturdu. "N'aber?" dedi gülümseyerek.
Hâlâ, delicesine çalınan kapının şoku üzerimdeyken konuştum.
"İyi." dedim.
Hayatımda illa bir yerden karşıma aksiyon çıkıyordu. Ve kapının sertçe çalınmasından bile şüpheliydim bu durumda.
Ağabeyim, elinde makas bulunan Arjin'e bakarak, "Ne yapacaksın onunla?" dedi ciddi bir tonda.
Bakışlarımı Emira'dan aldım ve onlara çevirdim.
Arjin, sırıtarak kendini karşımızdaki koltuğa attı. "Keseceğim. Ama merak etme seni değil. Rahat ol. Başka bir şeyi keseceğim." deyip kıkırdadı.
Nedense Arjin'in bu söylediklerini fesat algılamıştım.
Emira buna çoktan kahkaha atarken, ayakta duran annem şaşkınlıklar içinde Arjin'e bakıyordu.
Ben ise gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ TUTSAK
ChickLitYaşamını hapishanede tutsak olarak geçirmiş bir adamın ona aşık olması ne kadar büyük bir sorun olabilirdi? (...) Nereye gideceğimi bilmeden koşuyordum. Arkamdan bir silah sesi yükseldi. Lanet olsun! Bulmuştu işte ben...
