Hayalet Sokak

kibrit

Herkes aynı anda yaşar ama herkesin karanlığı farklıdır.

Gözlerimi zar zor açtığımda başıma vuran ağrı ile yüzümü buruşturdum ve bana ne olduğunu hatırlamaya çalıştım. "Ağabey doğalgazda kaçak varmış " patlama olmuştu en son ve sonra kendimi yere atmıştım o anın sarsıntısı ile. Peki ya şimdi neredeydim ben, bulunduğum oda hastahane den çok hapishaneye benziyordu.

Sağ elim ile başımı tutup yattığım yerden doğrulmaya çalıştım gözlerim odanın karanlığına alıştığında odanın içinde ne var az çok görebiliyordum.

Eskimeye yüz tutmuş iki adet koltuk ve onun çaprazında televizyon vardı sahi neredeydim kim beni getirmişti buraya ?. Kafamda dönen sorulara cevap ararken ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledim. Kapının kulpunu çevirip kapıyı açtım.

Dışarıda konuşan insanlara doğru ilerledim fakat konuştukları şey ile yerimde durdum.

"Melisayı buradan gönderiyorum annemi de, tedavisine Amerika'da devam edecek. Pelin şırfintısınıda bu sokaktan hatta bu şehirden atıyorsunuz."

"Ama abi kurallar. "

"S*kerim kuralını Ali, onun saçının tek teline zarar verenleri yaşattığıma dua et"

Kime zarar vermişti o pislik Pelin, ne olmuştu da Melisayi ve annesini buradan göndermek isteyecek derecede sinirlenmişti. Anladığım kadarı ile yine Hayalet sokaktaydım oradan nasıl kurtuldum bilmiyorum ama Mehdi beni bir şekilde bulmuş ve bu eve getirmişti.

Kapıyı açacağım sırada benden önce davranılmış kapı açılmıştı . Karşısında beni beklemedigini belli eden bakışları ile kafasını kaşıdı ve gözlerime baktı.

"Ben neredeyim "

"Güvendesin, iyisin?" sondaki söylediği şey bana soru sorarcasınaydı

"İyiyim. Evime gitmek istiyorum"

"Bugünlük burada kal yarın götürürüm" kafamı hayır anlamında sallayıp

"Gitmek istiyorum Mehti, Sevda abla merak etmiştir ."

"Sevda ablan merak etmez, benimle olduğunu biliyor " cebinden benim telefonumu çıkarıp bana uzattı, telefonun ekranı param parça olmuştu hatırladığım kadar o patlamada kendimi attığım için telefonda elimden fırlamıştı

"Ona senin ağızından seni merak etmemesi için mesaj attım hadi geç içeri dinlen "

"Bak ben iyiyim eve gitmek istiyorum"

"Hangi eve " bu defa sesi sinirli çıkmıştı

"Camı çerçeveyi aşağı indirmişler hangi eve " titreyen sesimle bir adım geri atıp gözlerine baktım.

"Sen nereden biliyorsun?"

"Peki sen neden bana söylemedin?"

"Neden söyleyeyim? "

"Kelime oyunu yapma bana Zehra, geç içeri bunları daha sonra konuşuruz " dediğini yapıp biraz önce çıktığım odaya gidip koltuğa oturdum, Mehdi elinde getirdiği battaniyeyi sırtıma atıp yanıma oturdu.

"Orada ne işin vardı Zehra " sesi biraz öncekine nazaran daha sakindi bakışlarımı ona çevirip neden orada olduğumu hatırlamaya çalıştım, annem içindi evet evet, o eve uğramış daha sonra anneme gitmiştim.

"Ben anneme gittim, fakat dönüşte yani yürüyerek dönmek zorunda kalınca bilmiyorum bir anda bir patlama sesi duydum uzaktandı ama oturduğum bank sanki göğe uzanmış sonra yere inmişti öyle bir sarsıntı sonra kendimi yere attım " elleri ile saçımı okşayıp okşadığı yere bir bir öpücük kondurdu. Yaptığı şey ile beni mest ederken kapının vurulma sesi ile kendime geldim ve ondan kendimi ayırdım.