Hayalet Sokak

Sendeki bana iyi bak

17 Haziran 🍁
Keşke sırtıma ağır gelmesen.

***
Kaç saattir kilitli kaldığım tuvaletin içinden son kez ellerimi kese ile çitiledim. Derim her ne kadar acısa da o keseyi sürdükçe arınıyordum, sanki ben işlemiştim o günahı, gözümün önünden gitmeyen kanlar ile etrafımda üzerime gelen sesleri yok etmek için kulaklarımı kapattım.

"Senin yüzünden " bu ses babama aitti, daha sonra aynı şekilde annem sesleniyor daha sonra hepsinin sesi birbirine giriyordu. Hatta o Sefanın sesini bile seçebiliyordum. Bu mümkün mü?
  
Başıma daha kötü ne gelebilir diyorum, daha acı daha beter hangi olay varsa yaşıyorum. Diyorum Allah’ım bu kadarı fazla, bir katre daha acı çekecek ne canım ne yerim var  diyorum, diyorum, diyorum işte..

Anlatamıyorum aslında böyle garip bişey,boğazım düğümleniyor, nefes alamıyorum.. Bir arzu kamçılanıyor iliklerimden kanıma. öl ! beynimin içinde durmadan yankılanan ses  bana durmaksızın  tekrarlıyor ve ben dayanamıyorum. Benim artık gücüm yok, umudum yok, dayanağım yok, tükeniyorum ben dokunmayın, tükeniyorum.

Kapının tekrar vurulması ile bakışlarımı kapıya çevirdim. Az da olsa kulağımda yankılanan sesler azalmış dikkatim dağılmıştı.

Duyduğum ses Mehdiye aitti, "Aç kapıyı diyordu, aç," ardından Melike hanımın sesi geldi. "Ona izin ver hepsi senin suçun" ıslak ellerimi üzerime silip kapının hemen dibine oturdum.

"Ben, ben böyle olacağını bilemezdim"

"O daha annesinin ölümünü atlatamadı, üstüne kaç kere ölümden döndü idrak edebiliyor musun? hangi akla hizmet onu oraya götürdün, birde üstüne şu suratına bak kan yumağına dönmüşsün, şimdi çık buradan önce şu şeylerden kurtul" dedi

" Bana emir verme! Ben böyle olacağını bilemezdim, ben bu kadar -"

"Salaksın Mehdi , defalarca uyardım seni bu konuda, şu ilaçlarını zamanında al dedim yanında ailenden biri olduğunda daha dikkatli davranman gerektiğini biliyorsun, Zehra'nın durumunu biliyorsun. Elindeki rapor olmasa seni bir dakakika bırakmazlar sokakta. Sen bu sokak için Tehlikelisin Mehdi, sen Zehra için Tehlikelisin"

"Kes sesini Melike, onu benden başka kimse koruyamaz, ona zarar verecek en son insanım "

"Öyle olduğunu sanıyorsun. Fakat Zehraya en büyük zararı sen veriyorsun farkında değilsin. Ne olacak kazanamadığın her ihalede karşı tarafı öldürünce için rahatlayacak mı, bunun karşılığı gelmeyecek mi sanıyorsun. Peki ya o zaman Zehrayı nasıl koruyacaksın. Kriz anında peki. Zehra ile kavga ettiğinde kendini nasıl dizginliyorsun, ya bir gün o el Zehraya da kalkarsa düşündün mü?"

"Ben ona kıyamam" dedi. Sanki defalarca kalbimi hiç kanatmamışcasına.

"Yapma Allah aşkına, klinikte neden yattığın zamanları ne çabuk unuttun,"

"Kes sesini bunları Zehra'nın yanında da söyleyecek olursan kötü olur "bunu söylerken sesi fısıltı gibi çıkmıştı ama onları net bir şekilde duyabiliyordum, onlar ise açık olan su sesinden dolayı duymadığımı düşünüyorlardı.

"Bilirim olur. Şimdi sadece izin ver Zehrayı sakinleştireyim, sonra gideceğim" Mehdi'nin uzaklaşan ayak sesi ile gittiğini anladım, Melike hanımın kapıya vurması ile ayağa kalktım. Fakat kapıyı açmaya hala cesaretim yoktu.

"Zehracım, kapıyı açar mısın ?"

"Bak sadece aç ben geleyim içeride oturalım, sen çıkmak zorunda değilsin, yine kitleriz kapıyı" Melike hanımın söylediği şey ile kapıyı biraz araladım ve Melike hanımın içeriye girmesini sağladım. Kapattığım kapı ile sanki Mehdi gelecekmişcesine hızla kapatıp kilitledim. Melike hanım ellerimi tutup şaşkınlık ile