Hayalet Sokak

Yüzleşme

Umut belki de gelecek sayfadadır Kapatma kitabı

Mehdiden ayrıldığım koca bir haftanın sonunda Eda ve Murat'ın zoru ile dışarı çıkmayı başarmıştım her ne kadar evde pineklemek daha cazip gelsede el mecbur ısrarlara daha fazla direnememistim.

Edanın asker yareni sonunda Edaya sürpriz yapmış 1 hafta önceden gelmişti. Eda ise hergün arayıp ne giysem diye kafamı sisirmisti tıpkı bugün olduğu gibi fakat bu seferki konuşması benim üzerimdendi.

"Daha güzel birşey giy Zehra neden pespaye gibi giyiniyorsun dışarı çıkıyoruz kızım spora gitmiyoruz"

"Bak eğer vazgecmemi istemiyorsan sus ve beni oturma odasında bekle " Eda elini ağzına götürüp fermuar çeker gibi susma işareti yapıp odadan çıkmıştı. Ardından kafamı sallayıp gözlerimi devirdim bu kız tehdit edilmeden bir iş yapmıyordu.

Üzerimdeki spor kıyafetleri değiştirip onun yerine altıma dar bir pantolon geçirdim üzerine askılı bir body giyinip onun üzerine de salaş hırka aldım saçlarımı tepeden karışık bir topuz yapıp öylece bıraktım kapının arkasında asılı duran çantamı omzuma atıp Eda'nın karşısına geçtim

"Olmuş mu artık gidebilir miyiz"

"Ehh işte. Valla sevdiceğim aşağıda ağaç olmasaydı sana güzel bir gece kıyafeti giydirirdim de neyse spor kıyafetlerinden daha iyidir" deyip söylene söylene dışarı çıktı. Ayağıma geçirdiğim spor ayakkabılarımı da giyinip kapıyı kilitledim.

Bugün hafta sonu olduğu için izinliydim hoş bu sıralar Sevda abla üzerime çok fazla gelmiyordu hatta benim yapacağım işleri kendisi yapıyordu. Her ne kadar Melike hanım ile görüşmem için ısrar etse de ben onunla konuşmak için randevu tarihimize kadar beklemeyi tercih etmiştim. Çünkü her istediğimde Melike hanımı rahatsız edip saçma sapan şeyler ile meşgul etmek istemiyordum.

Tabi bana göre saçma olan şey belki de Sevda abla için ölümcül derecedeydi. Ne vardı geceleri uyumayıp sabaha kadar pastaneyi temizlediysem, hem Melike hanım dememiş miydi sana iyi gelen şeyleri yap diye beni onu yapmıstım işte .

Murat'ın yanına varır varmaz Eda sevdiceğine sarılıp 'artik gidebiliriz ' dedi Murat sıcak bir gülümseme ile tamam deyip daha sonra bana döndü

"Nasılsın Zehra?"

"İyiyim Murat sen? "

"İyiyim bende" kafamı sallayıp Murat'ın eli ile gösterdiği yöne doğru ilerledim

"Nereye gidelim aklınızda bir mekan var mı"

"Valla siz nereye ben oraya bana kalsa evimde oturacağım ama, " Eda bana gözlerini devirip Murat'a döndü

"Seninle gittiğimiz bir kafe vardı ben orayı çok seviyorum hem bahçeside var mis gibi yeşillik kokuyor oraya gidelim hayatım " dedi Murat ise memnuniyetle gülümseyip kafasını salladı.

Edanın söylediği kafeye geldiğimizde arka bahçesine gecip boş olan bir masaya oturduk.

Kendimize önce karnımızı doyurmak için yemek söyledik, daha sonrada Edanın hiç bitmeyen anılarını dinledik, daha doğrusu Murat dinledi, bu bahçenin atmosferi bana iyi gelsede yine daralmıştım nedenini bilmediğim bir şekilde ellerim terlemiş heyecan basmıştı.