Hayalet Sokak

Mehdi Bey

7 subat 2020🌼
***

Yatmadan önce kurduğum alarmın sesiyle irkildim yine o işkencevi saatler geliyordu. Yatakta doğrulup uyumadan önce çantamdan çıkan nota ve çikolataya baktım. Notu ve çikolatayı acil durum kutusu yaptığım kutuya koydum bunun hesabını bana yapanlara soracaktım fakat ilk önce kimin koyduğunu bulmam lazımdı. O kutuyu çocukluktan beri kullanıyordum atmaya kıyamadığım çer çöp ile doluydu. Tabiri caiz ise bir ben eksiktim içinde.

Yüz yıkama, giyinme faslını halledince aynamın karşısına geçip saçlarımı yaptım. Yaptım dediysem yatakta deli gibi yattığım için elektrik çarpmışa dönen saçımı su ile ıslatıp topladım. Zaten öyle maşaymış, örgüymüş bilmem neymiş sevmezdim uğraşmazdım ben bendim işte. Telefonumu cebime koyup alt kata indim ayakkabılarımı giyip üzerime vestiyerdeki hırkamı aldım son kez gözlerimle evi kontrol ettim, artık gidebilirdim.

Hava oldukça soğuktu, artık kışlıkların vakti gelmişti yarın eve geldiğimde kışlıklarımı çıkarmayı aklıma not ettim ve otobüs durağına geldim.

Daha işin başlamasına 1 saat vardı eğer otobüs gecikmez ise karnımı doyuracak bir şey alıp yiyecektim, yoksa molaya kadar halsiz düşebilirdim.

Otobüs geldiğinde hızla en arkaya oturup kafamı cama yasladım. Aklıma bugün çantamdan çıkan not geldi Otobüsün sol tarafını izlerken ,Sağ tarafını kaçırdıklarımızdır bazen hayat. :) '' etrafıma bakıp ne demek istediğini anlamaya çalıştım birde o notun çantama kimin koyduğunu. Belkide iş yerindeki ablalar çok fazla ise odaklandığım için yapmıştı benimle oyun oynuyorlardı.

İş yerine gidince fabrikanın karşısında olan bir pastaneye girip 2 tane poaça istedim, poğaçaları yiyip hesap ödeyecekken cüzdanımdan 2 tane 25 kuruş ve gerisi 10 kuruştan oluşan bozuk paraları alıp mahcup bir şekilde parayı uzattım. Her ayın sonlarına doğru böyle olurdu hep zaten kendime özel harcamada yapmazdım borçlardan annemin isteklerinden geri kalanda böyle biterdi.

Atalyöye'nin bahçesine geçip bir banka oturdum. Etraf kalabalık olmaya başlayınca gözlerimle Edayı aradım, o hep geç gelirdi hazırlanması , sevdiceğiyle konuşması falan zar zor yetişiyordu bir kaç defa da patrondan azar işittiği de olurdu.

Biraz vakit geçtikten sonra yanıma Meryem abla oturdu ,

''Ne düşünüyorsun öyle kara kara '' bakışlarımı Meryem ablaya çıkarıp gülümsedim

''Hiç öyle Edayı düşünüyordum, yine geç kalmasa bari ''

''O bir yolunu bulur merak etme sen '' kafamı evet anlamında sallayıp , Meryem ablaya dün sabahki notu sormak geldi içimden

''Meryem abla benim çantama çikolata yada bir not bıraktınız mı sabah '' Meryem abla gözlerini kaçırıp

''Ne Notu Zehra ben bir şey koymadım, bir şey mi oldu ''

''Yok abla sabah eve gidince çikolata vardı çantamda, daha önce de almadım diye hatırlıyorum görünce şaşırdım o yüzden ''

''Unutmuşsundur kuzum , dün zaten sen farklı yerde çalıştın biz farklı yerde '' haklıydı o not iyice aklımı karıştırmaya başlamıştı, kim yapmıştı ki bunu

''Not demiştin , ne yazıyordu notta ''

''Otobüsün sol tarafını izlerken, sağ tarafını kaçırdığımızdır hayat tarzı bir şey yazıyordu. '' Meryem abla gülümseyip tam bir şey diyeceği sırada kapıda beliren babamı gördüm niye gelmişti ki hemde buraya kadar

''Meryem abla ben geliyorum '' dedim ve hızla yanından kalkıp babama doğru yürüdüm. Babamın yanına gelince kolumu sıkı bir şekilde tutup beni kenara çekti