wartość // theodor nott (draco malfoy)

29. Zatajone sprawy

Ostatnie wyjście do Hogsmeade dla uczniów Hogwartu odbyło się w sobotę. Rok szkolny dobiegał końca, co za razem cieszyło i smuciło. Wiele osób uwielbiało zamek, mogli przebywać z przyjaciółmi i także poczuć się wolni. Część z nich wracała do rodzinnych domów, a niestety część do domów zastępczych lub sierocińców. Hogwart to miejsce szczęścia i tolerancji, dlatego jest tak ważny dla jego mieszkańców. Pamela nie mogła uwierzyć, że zaraz będzie na ostatnim roku, a potem będzie pracować. Nadal nie wiedziała, co będzie robić, ale nie przejmowała się tym aż tak. Czekały ją ważniejsze decyzje i była tego świadoma.

Hogsmeade wyglądało niezwykle urokliwie. Słońce świeciło, niebo nie było pokryte chmurami, a nieliczne drzewa występujące przy uliczkach uzupełniały brakującą zieleń wśród szarych budynków. Pełno pierwszaków biegało dookoła, co raz szturchając tych starszych łokciem, na co niezwykle krzywił się Zabini.

— Pójdziemy do Weasley'ów? — zaproponowała Helena.

Czwórka Puchonów narazie przechadzała się samotnie po miasteczku. Później mieli dołączyć do swoich znajomych ze Slytherinu. Nawet Sierra zgodziła się. Potter znowu gdzieś zniknął, a ona nie miała ochoty pozostać sama.

— Jestem za — odparła Dawnson, a Michael i Pamela przytaknęli.

W sklepie Weasley'ów jak zwykle panował ogromny gwar. Ludzie, a zwłaszcza ci młodsi, uwielbiali wynalazki bliźniaków.

Pamela dostrzegła swojego brata razem z młodą Greengrass. Astoria była wpatrzona w chłopaka jak w obrazek. Natomiast Elliot był tak ożywiony opowiadaniem jej o czymś, że nie zauważył starszej siostry. Przyglądała im się chwile, był to uroczy obrazek.

— No witamy...

— Kwartet Puchoński.

Michael roześmiał się na powitanie Freda oraz Georga.

— Cześć, macie jeszcze Karmelki gorączkowe? Myślałem, że będą na wystawie, ale nic nie widziałem.

— Uhuhu — zaczął Fred. — Ktoś chce kogoś wkurzyć.

— Karmelki są na zapleczu — dodał George. — Chodź ze mną, to weźmiesz ile chcesz.

Chłopaki ruszyli po schodach do pomieszczenia tylko dla właścicieli.

— Fred, potrzebuje pióra samosprawdzającego — Helena zdecydowanie nie zamierzała stać się lepszą uczennicą w następnym roku.

— Tu po lewej — rudowłosy wskazał ręką miejsce przedmiotu.

Jenkins przytaknęła i razem z nią Dawnson skierowała się po pióro. Sierra dobrze się uczyła, ale uznała, że w razie czego może jej się przydać ułatwienie.

— Czy ty urosłaś? — Fred oparł się łokciem na Pameli. — Włosy też masz jaśniejsze?

Dziewczyna zaśmiała się.

— Naprawdę dawno mnie nie widziałeś — uśmiechnęła się do chłopaka.

— Pół roku zaraz wybije. Mi za to ego urosło.

— Fred, tego jestem pewna — przyjrzała mu się dokładnie. — Czy ty masz brodę?

Weasley dotknął podbródek i zaczął się prześmiewczo głaskać.

— Przyszedł mój czas na bycie dorosłym — przyznał żartobliwie. — Nie wygadaj się, ale George jeszcze nie ma i wszystkim mówi, że się goli.

Fred potrafił rozbawić Pamelę, co nie umknęło pewniej osobie, która przyglądała się tej scence zza okna. Teodor miał kamienną twarz, gdy obserwował zachowanie byłego Gryfona.