Son Koruyucu ~TAMAMLANDI~

* 18 *

Alexandra Elizabeth'in alarm sesiyle uyandı. Elizabeth çoktan kalkmış hazırlanıyordu. Yan tarafına dönüp baktı. Victoria hala uyanmamıştı. Onu ne yapacaktı şuan bilmiyordu. Kalkıp yüzünü yıkamak için banyoya girdi. Yine kötü gözüküyordu. Dün olanlardan sonra toparlayacağını da zannetmiyordu. İşini bitirip banyodan çıktı. Elizabeth soru soran gözlerle ona bakıyordu. Dün geceyle ilgili bir çok şey anlatması gerekiyordu.

" Yemekhane de sana herşeyi anlatacağım Elizabeth artık sır yok. " Evet koruyucu olduğunu da söyleyecekti. Umrunda değildi. Artık saklanmak istemiyordu.

Elizabeth küçük kızı göstererek. " Oda kim ? "

" Anlatacağım Elizabeth ama önce onu odada tutmanın yolunu bulmam lazım. Bana yardım et. "

" İstersen onu uyutabilirim yani bir kaç saatliğine. Öğle arasında gelir hallederiz bir şekilde." Alexandra onaylarcasına kafasını salladı.

Elizabeth Victoria' nın yanına oturdu . Elini başına götürdü ve bir kaç söz fısıldadı.

" Dormi piccola mia "

Victoria derin bir nefes alıp uyumaya devam etti.

" Merak etme en az öğle saatine kadar uyur. Hadi hazırlan gidelim. "

Alexandra üzerine siyah bir tayt ve siyah bir kazak geçirip aynanın karşısına geçti. Saçını dağınık şekilde topladı. Annesi ölmüştü siyah giyinmek istemişti.

Beraber odadan çıkıp yemekhaneye gittiler. Tepsilerine bir kaç şey doldurup her zamanki masalarına oturdular.

" Anlat bakalım Alexsandra. Neler oluyor? "

Alexandra ilk olarak koruyucu olduğundan başlayarak Aaron'u, Darius'u, Victoria ve annesinin ölümü dahil dün ve öncesinde olan biten herşeyi anlattı. Gözünden akan bir damla yaşı tutamamıştı.

Elizabeth üzgün ve şaşkın bir şekilde ona bakıyordu. Uzanıp ellerini tuttu.

" Üzgünüm Alexsandra annene olanlar çok kötü. Ben ne diyeceğimi bilemiyorum. " Gerçekten bir çok şey söylemek istiyor ama hangisini söyleceğini bilmiyordu. Onu kırmak istemiyordu. Alexandra bunu fark etmişti.

" Artık herşeyi biliyorsun. İyi yanından bak senin odana taşındım ." Zoraki bir gülümsemeyle konuştu.

Elizabeth gözlerini arkadaki masalardan birine dikmişti. Alexandra' da dönüp baktı.

Aaron.. Ella'nın elini tutmuş masada Margaret ve grubuyla oturuyordu. Üstelik gülümsüyordu. Daha fazla bakmayıp önüne döndü.

" Biliyor musun Alexsandra onu benzetirken orada olmayı çok isterdim. Ağlayan suratını görmek için özelliklede."

Alexandra gülümseyerek karşılık verdi.
Tabağındakilere dokunmamıştı. Canı hiç birşey istemiyordu. Zaten ders saati de gelmişti. Sınıfa gitmek için aşağı inmişlerdi ki Patricia karşılarına dikildi.

" Alexandra Morrison. Dünkü hareketinden dolayı ceza alacağını söylemiştim. Bugün derslerden sonra ormanda şifacılar için bitki toplayacaksın . Tek başına ! Kağıtta hepsinin resmi var ." Eline kağıt tutuşturdu ve arkasını dönüp gitti. "

" Saçmalık! Bunu sana yaptığına inanmıyorum. Zaten o kadını hiç sevmiyorum. " Elizabeth sitemle konuştu.

" Öğle arasında görüşürüz. Elizabeth. "

Tam dönecekken " bu arada bana Alex diyebilirsin." Arkasını dönüp gitti.

Sınıfın kapısının önüne geldiğinde gözlerine inanamadı. Bu gerçek miydi? Hiç düşünmeden koştu ve babasının boynuna sarıldı. Aynı şekilde babası da ona sımsıkı sarıldı. Göz yaşları sanki hazırda bekliyor gibi birden akmaya başladı.