Son Koruyucu ~TAMAMLANDI~

* 17 *

Alexandra gözleri ağlamaktan kızarmış ve şişmiş bir şekilde arabanın camında ki yansımasına bakıyordu. Gözyaşları artık kurumuş daha fazla akmıyordu. Eğer güçlü olsaydı annesini oradan çıkarabilirdi. Aaron haklıydı oraya hiç gitmemeliydi. En azından annesi yaşardı. Bu düşünceler onu daha da boğuyordu. İçindeki bu alev asla sönmeyecekti. Ivy bunu çok ağır ödeyecekti. Neredeyse eve varmak üzereydiler. Kız kardeşinin onun için ne kadar değerli olduğunu biliyordu. Annesini ve babasını umursamadığını da . O yüzden onlara dokunmayacaktı.

Araba durunca kendini toparladı ve aşağıya indi. Aaron' a beklemesini işaret etti . Daha önce Victoria' yı defalarca almıştı. Şimdi de aynısı yapacaktı. Sakin bir şekilde onu alıp götürecekti.

Derin bir nefes alıp kapıyı tıkladı. Bir kaç saniye bekledi ve kapı açıldı.

" Merhaba Alexsandra" evdeki dadı gülümseyerek konuştu. Anne babası işte olduğu için Victoria' yı almak daha da kolay olacaktı.

" Merhaba. Ivy Victoria' yı almamı istedi. Her zamanki gibi kendi işi olduğu için benden rica etti. " Alexandra zorlada olsa gülümseyerek konuştu.

" Biraz bekle . Victoria' yı hemen hazırlayıp geliyorum. "

Alexandra beklemeye başladı. Bir kaç saniye bile uzun saatler gibi geliyordu. Ivy' i yakıp kül edecekti. Belki o zaman bir nebze olsun içi rahatlardı.

" Alexandra abla!" Victoria kapıya gelir gelmez genç kızın boynuna atladı. Onu gerçekten seviyordu annesine olanlar elbette küçük kızın suçu değildi ama annesinin de suçu yoktu.

" Hadi bakalım Vic küçük bir geziye çıkıyoruz ." Elinden tutup arabaya doğru gittiler.

Küçük kızı arkaya oturtup kendiside yanına yerleşti.

" Bunlarda kim Alexsandra abla? " Victoria meraklı gözlerle Aaron ve Darius'a bakıyordu.

" Seninle küçük bir oyun oynayacağız Vic . Onlarda bize yardım edecek. " Alexandra küçük kızı korkutmadan onu ikna etmişti. Tabiki ona zarar vermeyecekti. Sadece Ivy' e ulaşmak için kullanacaktı.

" Akademiye gidebiliriz oraya girmeye cesaret edemezler nasıldı. " Aaron'a bakarak konuşmuştu.

Gizlice onu odasına sokmayı planlıyordu.

Neredeyse gelmek üzereydiler ama küçük kız başını Alexsandra'nın kucağına koymuş uyuyordu.

" Gerçekten ona zarar verecek misin? " Aaron merakla sordu.

" Saçmalama Aaron. Onu seviyorum. Sadece Ivy'e ulaşmak için ona ihtiyacım var. Sence o binadan çıkar mı? Asla . Onu öldüreceğimi tahmin ediyordur. Binaya giremeyeceğimize göre onu dışarı çıkarmanın tek yolu bu. Ayağıma gelecek ve bende onu yakıp kül edeceğim. " Alexandra Victoria uyanmasın diye kısık sesle konuştu. Bir yandan da saçlarını okşuyordu.

Bugün gizli geçitten geçmediler başka bir yol kullandılar. Yanlarında Victoria olduğu için riske atamazlardı. Akademinin demir parmaklıkları gürültülü bir şekilde açıldı. Birde gizlice girmeyi planlıyordu. Alexsandra sessizce küfür etti.

" Bu saatte kimse ayakta olmaz merak etme. " Aaron küçük kızı yavaşça Alexsandra' nın kucağına bıraktı.

" Alexandra bugün olanlar için gerçekten üzgünüm. Herşey bir anda oldu. Kimse müdahale edemezdi. Kendini suçlandığını biliyorum ama elinden birşey gelmezdi. " Darius üzgün bir şekilde konuşmuştu.

" Eğer güçlü olsaydım bunlar olmazdı . Sağol Darius ama kendimi asla affetmeyeceğim. "

Aaron'a kaçamak bir bakış attı ama o hiçbir şey söylememişti. En azından üzgün olduğunu söyleyebilirdi . Onu bile yapmamıştı.