* 34 *

661 56 17
                                    

Alexandra soluk soluğa kalmış bir şekilde uyandı. Yüzüne değen ıslaklıktan rahatsız olup doğruldu. O kadar çok terleşmişti ki yattığı yer tamamen ıslanmıştı. Yataktan uzaklaşıp camın kenarında duran sandalyeye oturdu. Az önce gördüklerini sindirmeye çalışıyordu. Aaron'a bu kadar yakınken tekrar ondan uzaklaşmak ağır gelmişti. Bu diğer vizyonlarla aynı değildi. Onunla konuşmuş ve ona dokunmuştu. Elini alnına götürüp Aaron'un öptüğü yere koydu .

' Bende seni seviyorum Aaron '

Sessizce fısıldadı. Söylemek için zaman yetmemişti. Bedenine geri çekilmişti. Gözünden bir damla yaş yanağından dudaklarına akarken dışarıyı izliyordu. Yağmur hala dinmemişti.

" Bu kadar üzülüp kendini yıpratma. "

Alexandra Leroy'un sesiyle yerinden sıçradı.

" Üzgünüm korkutmak istememiştim. "

Alexandra elini tersiyle göz yaşını sildi.

" Sorun değil. Geldiğini duymadım. Ne zamandır orada dikiliyorsun ? "

" Sandalyeye oturup dışarıyı izleyişinden beri."

" Hımm.. "

Alexandra söyleyecek başka bir şey bulamadı. Şuan içi Aaron için parçalanıyordu. Neden birden böyle hissetmeye başlamıştı anlam veremiyordu . Ne ara ona bu kadar aşık olmuştu ?

" Leroy daha fazla zaman kaybetmek istemiyorum. Aaron'u gördüm. Onunla konuştum. Durumu hiç iyi değil. Ne kadar daha dayanır bilmiyorum. Birşeyler yapmalıyız. "

" Ne demek onunla konuştum Alexandra. Vizyonda kimseyle konuşamazsın. Çünkü gerçekten orada değilsindir. "

" Bilmiyorum Leroy . Bir şekilde oldu işte. Şuan önemli olan Aaron. Sana durumu iyi değil diyorum. "

Leroy kaslarını çatmış Alexandra yı dinliyordu.

" Sana ne söyledi ? "

" Bunun ne önemi var Leroy gerçekten anlamıyorum. "

Leroy Alexsandra'nın yanına yaklaşarak omuzlarını hafifçe sıktı.

" Bak bu önemli sana ne söyledi ? "

" Güvende olup olmadığımı sordu. Yanımda olup olmadığını ve kitabı sordu. "

Leroy'in zaten çatık olan kaşları mümkünmüşcesine iyice çatık duruyordu.

" Ne cevap verdin ? "

" Güvenli bir yerde olduğumu kitaba henüz ulaşamadığımı söyledim. Seninle ilgili birşey söylemedim. Zaman yetmedi zaten. "

" Bak Alexandra. Bu bir vizyon değildi. Aaron üzerinden sana ulaşmaya çalışıyorlar. Ne olursa olsun yerimizi asla söylemeyeceksin ve tek başınasın ben yokum anladın mı beni ? Bir daha böyle birşey yaşarsan yanında olduğumu söylemeyeceksin. "

" Aklından neler geçiyor Leroy bana da söyle. Madem bu işte beraberiz bilmeye hakkım var. "

" Zamanı gelince herşey açığa çıkacak merak etme. "

Leroy'u daha önce bu kadar ciddi görmemişti.

" Bu arada birkaç gün buradayız. Cara sen toparlanana kadar burada kalabileceğimizi söyledi. "

Alexandra cevap vermedi. Burada kalıp zaman kaybetmek istemiyordu ama dinlenmeye de ihtiyacı vardı. Leroyle aralarında geçen sessiz bakışmayı bölen kapı sesi oldu.

" Yemek hazır. "

Cara kapıya tıklayıp dışardan konuşmuştu.

" Üstüne değiştirip gel hadi. Saatlerdir birşey yemiyoruz. "

Son Koruyucu  ~TAMAMLANDI~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin