Son Koruyucu ~TAMAMLANDI~

*39 *

'' Elissa ! ''

Alexsandra umutsuzca yerde hareketsiz yatan kadını sarsıyordu. Onu henüz yeni tanımıştı ama bu şekilde ölmesini kabullenemiyordu. Kendisi yüzünden daha kaç kişi ölecekti ? Kolunun tersiyle göz yaşlarını silerek oturduğu yerden kalktı. Elissa'nın vücudu silikleşmeye başlamıştı. Birazdan kendi bedenine dönecekti. Elissa öldüğü için zihnindeki bu alan yok olacaktı. Gözlerini kapatıp beklemeye başladı.

" Alexandra ! "

Leroy başucunda dikilmiş endişeleri gözlerle kendisini izliyordu.

" Nihayet uyandın. Neredeyse öğlen oldu. Endişelenmeye başlamıştım. "

" Öğlen mi oldu ? "

Alexandra şaşırmıştı. O kadar şey yaşadı. Sadece öğlen mi olmuştu ? Zihnindeki zaman akışı farklı olmalıydı. Yavaşça ayağa kalktı. Farklı hissediyordu.

" Sorun nedir Alexandra ? Farklı davranıyorsun. "

Alexandra Leroy' un gözlerinin içine baktı. Kendisi için endişelenmişti.

" Merak etme Leroy iyiyim. Sadece artık burada kalmamıza gerek yok. Gidip babamı kurtarmalıyız. "

" Yaşlı bilge ne olacak ? Bu kadar yol gelmişken dönmek bana mantıklı gelmiyor. Eric sana ulaşmak için babana zarar veremez. "

" Merak etme. O konuyu hallettim. Kitap şuan da güvende. "

Yaşlı bilgeyi ve ayini anlatıp anlatmamak konusunda kararsız kalmıştı. Terettütle Leroy'in gözlerinin içine baktı. Elissa hislerine güvenmesi gerektiğini söylemişti. Leroy'e anlatmaya karar verdi . Derin bir nefes alıp hızlıca olanları anlattı.

" Ee ne yapıyoruz şimdi ? "

Alexandra karşında dikilip onu derin bir sessizlik içinde izleyen adama bakıyordu.

" Önce gidip babanı kurtaralım. "

Leroy başka birşey demeden kapıya yöneldi. Tam kapıdan çıkacaktı ki Alexandra aniden ona vizyondan bahsetmediğini hatırladı.

" Dur ! Leroy . "

Leroy Alexandra'yı dinlemeyip odadan çıkıyordu ki genç kız hızlıca kolundan çekti . İşte o an vücudu buz kesip tüyleri diken diken olmuştu. Gözünün önüne yine netleştiremediği görüntüler geliyordu. Leroy nazikçe kolunda olan elini çekti.

" İyi misin ? "

Alexandra birkaç saniye bekledikten sonra kendine gelmişti.

" Sana vizyondan bahsetmedim. Neden şaşırmadın. Nereden bilebilirsin bunu ? "

Leroy iç çekip kafasını yukarı kaldırdı. Ağzını açıp birşey söyleyecekti ki vazgeçti.

" Evet cevap bekliyorum Leroy . "

" Madem artık tam bir koruyucu oldun bunu anlaman gerek Alexandra. Sadece ne gördüğüne iyi bak . "

Leroy arkasını dönüp birkaç adım attıktan sonra durup kafasını yan çevirip konuştu :

" Çantanı ve katananı almayı unutma. Daha fazla oyalanmadan gidelim. "

Alexandra Leroy ' un kapıdan çıkışını izledi. Ne demek istemişti ? Herkes birşeyler söyleyip altını boş bırakıyordu. Kafasını hızlıca silkeleyip odaya geçti. Kaybedecek vakit yoktu. Dolaptan çantasını ve katanasını aldıktan sonra evin dış kapısına yöneldi. Cara ve Tom'un sesleri geliyordu. Kapıyı açtığında boynuna hızlıca atlayan kişiyi görmemişti.