Heiresses to Gangsters

Chapter 3 : Checkmate

JAZ

"Bakit hindi na bumalik yung kambal?" Tanong ko habang naglalaro sa phone ko.

Nakita ko sila na kausap ang RSG or Red Serpent Gang na bagong gang na binuo a year ago at balita ko magagaling sila. Hindi ko na sinabi kela Chris ito. Baka kasi na-misunderstood ko lang iyon. Malay ko kung nagbabatian lang sila. I can't judge them, but of course hindi pa rin mawawala ang doubt dito sa isip ko. Matagal ko na silang inoobserbahan at may ideya na nabubuo sa isipan ko. Alam ko na may alam na si Chris dito. Hindi niya lang sinasabi tulad ko. Pareho kasi kami; we don't announce what's in our mind unless we've confirmed it.

"Baka may ginagawa lang," sabi ni Sohe habang kumakain ng candy.

"Kebago-bago nila palagi namang late," singit ni Bea.

"I doubt it," Chris scoffed. Hindi ko naman siya masisisi dahil isang taon palang namin sila nakakasama while the four of us have been friends since kindergaten. Mahirap pa naman kunin ang tiwala ni Chris. Because of that.

"We've been together for a year now and their attitude of always being absent doesn't change. Masanay ka na." Hindi ako pinansin ni Chris. Well what do I expect? Palagi 'yan ganyan.

"Trust is hard to make but easy to break."

"May pinagdadaanan 'yung isa d'yan," parinig ko kaya nabatukan ako ni Bea.

"Shut up." Nakwento ko na ba na battered friend ako dito? Ang sakit niya mambatok huhuhu.

"Guys, malapit na pasukan. Next week na daw." Pag-aanounce ni Sohe. Palibhasa updated palagi dahil kahit ata sa cr dala niya ang laptop niya.

She got our attention exept Chris. Minsan lang yan magkaroon ng interest sa mga bagay-bagay

"Ano gusto niyo gawin sa natitira nating maliligayang araw? Punta tayong Baguio, or Boracay?"

"Sa private island na lang ni Chris!" Sigaw ni Bea.

"Oo nga!" Energetic na pagsang-ayon ko.

"Gaya-gaya." Binelatan ko siya.

"Chris?" Pagkuha ni Sohe sa attention niya.

Iniikot ni Chris sa daliri niya yung kutsilyo na hawak niya, "Kayo bahala." Hindi niya manlang kami tinapunan ng tingin.

"Paano sila Aubrey?" Tanong ni Bea.

"Ako bahala, imemessage ko na lang sila." Ani Sohe at nagsimula nang magtype.

"Well then, let's go!" Tinignan naman ako nila Sohe ng masama, "Sabi ko nga bukas na," tapos nagpeace sign ako.

-

May nararamdaman akong mayroong pumasok sa kwarto ko pero tinatamad akong dumilat. Baka katulong lang. Ang kulit talaga. Sabi ko bawal pumasok. Sisesantihin ko 'to makikita niya.

Naramdaman kong inalog-alog niya ako. Hinawakan ko yung mukha niya palayo at umusog ako sa kaliwa ko,

"You're fired," sabi ko habang nakapikit pa rin.

Nnaramdaman kong may papuntang bala ng baril sa direksyon ko kaya umikot ako papaalis sa kama ko, making me land on my face. Dilat na dilat ang mata ko at alerto ako. Nabingi pa ako sa tunog. Buti na lang soundproof at bulletproof itong mansyon.

Well, my dad used to be the lead guitarist in an infamous band back in his days. At first, they were so popular—girls swooning at their feet and people screaming their throats off. Not until their leader and lead singer got caught up in a big scandal. He had killed a fan for some reason. Death threats came running, their company went bankrupt, the leader was sentenced to life in prison, and the band had disbanded. And, even though they had disbanded and their leader was in prison, there were still death threats being sent. The threats, though, had came into a halt. Dad seemed to be a bit paranoid, thus, the bulletproof walls.