Heiresses to Gangsters

Chapter 33: See you soon

CHRIS

"Can we talk first? Just give us five minutes," sabi ni Bea.

Tumango si Edison, "Tara! Labas muna tayo," pag-aaya niya. Sumunod naman yung anim.

Pagkalabas nila tahimik lang kami. Walang gustong magsalita.

"Chris," Biglang sabi ni Sohe. Naplingon ako sakanya. "Do you have anything to say?" I furrowed my eyebrows, not getting what she meant.

She rolled her eyes, "Oh, come on. Something like, sorry?"

I felt a lump in my throat. My pride doesn't let me.

"Sohe, I think you're a bit too harsh. Pwede bang pag usapan muna natin 'to, Jaz and Sohe?" Tinignan kami ni Bea.

Kumunot yung noo ni Jaz, "Wala ng dapat pag-usapan. What's done is done. I'm out." Itinaas niya ang dalawang kamay niya at lumabas na.

Bea rolled her eyes.

Mapaklang tumawa si Sohe, "So your pride doesn't want you to apologize? I figured." Tumayo siya at naglakad patungo sa pinto. "Sorry Bea," she slammed the door shut.

Agad na pumasok ang Kings. Napansin ko na wala si Andrew, si Jaemin ang sumagot.

"Sinundan niya si Jaz."

Tinignan kami ni France ng pabalik-balik, "What happened?" Tanong nito kay Bea na inilingan siya.

Inakbayan ako ni Red, "Anong sagot niyo?"

I removed his hand off my shoulder, "Nakita mo naman na hindi ba?" I was reffering to Jaz and Sohe who exited the room. "Our answer is no."

Mukha naman na-disappoint sila sa sagot ko.

"Sorry, may problema lang kaming pinagdadaanan." He tilted his head making Bea roll her eyes, "It's a girl thing."

Napakamot siya ng ulo.

Bumuntong-hininga si Red, "Okay, pero sigurado hindi kami titigilan ng tatay mo. Watch out." Tinanguan ko si Red na niyayang lumabas ang mga kasama niya.

-

Nagising ako ng madaling araw, mga three AM. Kailangan ko mag-ayos dahil hindi na ako nakapag-ayos kagabi. Masyadong magulo ang utak ko. Mga bandang five ng matapos ako.

Nilagay ko na ang mga maleta ko sa loob ng limousine. Pumasok na rin ako.

"Young lady, sa MIA po ba tayo?" Tanong ng driver.

Napatawa ako ng sarkastiko, "Nah, let's go to NAIA."

Nagtaka siya. Palagi kasing sa Miguel International Airport ako sumasakay. Of course, it's my best friend's. I smiled bitterly. Best friend. I wonder if she still considers me as one.

Pagkatapos ng dalawang kras nakarating na ako sa NAIA. Naghintay ako saglit sa waiting area hanggang sa may lumapit na babae na naka-corporate attire, may tela na nakabalot sa leeg niya. I don't know if it's a handkerchief but it looked like one.

"Young lady, ready na po ang flight niyo." She personally said it to me because I booked for a private flight.

Tumayo ako at nagpa-assist sa apat na maleta na dala ko.

I'll be back. I promise that I'll be back. See you soon.