Heiresses to Gangsters

Chapter 41: Kim Bea

Chapter song - Talking to the moon by Bruno Mars

BEA

2:00 AM na ng makarating kami sa condo ni Sohe. Sa ngayon nililinisan siya ni Jaz. Umalis na si Chris dahil may pupuntahan pa daw siya, ako naman hindi ko sila maiwan, si Jaz pa naman magbabantay dyan kay Sohe eh hindi yan marunong mag-alaga.

"Yuuuck! Sinukahan mo pa ako! Bruha ka! Kung hindi ka lang lasing ipapanghilamos ko sayo itong tubig ng bowl!" Napailing nalang ako sa sigaw ni Jaz.

Mayamaya nagring ang telepono ko. Its mom.

"Bea! Where are you?" Now I feel guilty. Nagpaalam naman ako na ihahatid lang namin si Sohe pero ilang oras ng nakalipas yun. I promised to go home with them. Pinag-alala ko sila mom and dad.

"Nasa condo po ako ni Sohe. Hindi ko naman sila maiwan dahil lasing si Sohe at hindi naman marunong mag-alaga si Jaz."

I heard her sigh, "Okay, are you still going?" Napatigil ako. Oh, right. It's that day.

"Of course, pupunta ako."

"I thought you'll forget." I heard her sigh.

"I'll never forget that day." Bulong ko at mapait na ngumiti.

"Sunduin niyo na lang ako sa condo ko ng mga 6:30. Bye." I hang up.

Nagpaalam muna ako kila Jaz bago umalis. Nang makarating ako sa condo ko naligo agad ako at nagbihis. I looked at my watch. Its 6:20 AM kaya dali-dali akong bumaba at nakita ko ang itim na limousine ng parents ko. Kahit kailan ang sosyal talaga nila. Sumakay na ko at humalik sa parents ko.

Napansin ko na si dad ang nagmamaneho. Tuwing araw na ito hindi sila nagpapasama sa bodyguards or drivers.

Nang magsimulang magdrive si dad ay isinalampak ko yung earphones ko sa tainga at tumingin sa bintana.

October 2000 || Gangnam, South Korea 09:34 PM

Bea woke up in an unfamilliar room. She had a dextrose in her left hand. The room looks like a house but one smell you can guess that you're in a hospital. Probably a V.I.P. room. She was confused. She told her parents that she didn't like it here. Tumayo siya pero agad rin siyang natumba sa kinatatayuan niya.

The door opened and there came her parents rushing towards her, "Bea! What are you doing?" Her father helped her get up back in the bed.

"I-I don't want to be here. Appa... Let's go home..." [Appa - dad]

Her father shook his head, "I'm sorry Bea... Your condition is at its worst. You need to be here so the doctors could check up on you." Her mom was close to crying. They couldn't do anything for their sick daughter. All they can do is pray.

Bea teared up, "I don't want to be here! I wan't to go home!" Her mother started to cry. Bea was throwing tantrums.

Alam ni Bea kung ano ang nangyayari. Simula ng ipinanganak siya sa ospital na siya tumira. Limang taon na ang nakalilipas. She has a congenital heart disease. Hindi siya pwedeng maglaro, magpagod o maging masyadong masaya.  Hindi masaya ang pagkabata ni Bea. Wala siyang ginawa buong buhay niya kung hindi ang manood ng TV o tumingin sa bintana. Kaya noong anim na taong gulang siya ay pinakiusapan niya ang magulang niya na sa bahay na lang maconfine.

Noong umuwi sila ng Pilipinas doon lang siya sa mansyon nila. Nagdinner ang mga Miguel sa bahay ng mga Kim dahil sa isang business matter. Nagkataong kasama si Jaz Miguel at dahil makulit ito ay gumala ito sa mansyon hanggang sa mahanap nito si Bea. Nakipaglaro siya dito ng kung anong laro. Noong pauwi na ang mga Miguel ay nagpumilit si Jaz na bumalik uli doon. Kaya after a week bumalik sila. Nagkataong inimbita rin ng mag-asawang Kim ang pamilyang Lee. Inimbita ni Jaz si Chris papunta sa kwarto ni Bea at doon naglaro. Doon sila nagkakilala ni Chris.