Kiss me,Baby (Completed)

~31~

"ေဘာ့စ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔သန္လ်င္က ဆိုက္မွာ ေလဘာေတြ ျပႆနာျဖစ္ေနျပီ"

ကိုယ္ ေနမေကာင္းလို႔နားတာ တစ္ရက္တည္း။ ျပန္လုပ္လုပ္ခ်င္း ျပႆနာက စလာျပီ။ ဂုဏ္ရည္ စိတ္ေတာ့ရႈပ္သြားရ၏။ သို႔ေပမယ့္ အတည္ျငိမ္ဆံုးစိတ္ကုိ ထားျပီး ထိုကိစၥကို ေျဖရွင္းရန္သာ ျပင္ဆင္ရ၏။

"ဘယ္ကဘယ္လိုစျဖစ္တာလဲ"

"ေလဘာေတြက အရင္ကေပးေနက် လုပ္အားခေတြကို ထပ္တိုးေစခ်င္ေနတယ္ တျခားဆိုက္က သူတုိ႔ထက္ 10 percent မ်ားေနတာမို႔ မေက်နပ္ၾကဘူးျဖစ္ေနတယ္ အဲ့လုပ္ခက ေပးလာတာ ၆လေက်ာ္ျပီး အခုမွ ဘယ္ကေနဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲမသိဘူး"

မင္းထုိက္၏ေျပာျပခ်က္အရ ဂုဏ္ရည္ အေျခအေနကို သိပ္မသကၤာေတာ့။ ေလာေလာဆယ္ တရားခံကိုရွာရမည္ထက္ တရားလိုေတြကို အရင္ရွင္းရမည္။

"ေကာင္းျပီ အခု ငါ ေလဘာေခါင္းေဆာင္နဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္" ဂုဏ္ရည္ေျပာသည္နွင့္ ခ်က္ခ်င္း ဦးညႊတ္ကာ အမိန္႔နာခံေစသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္ရႈပ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္။

...

"ရပါတယ္ ဦးရဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ့္ဘာသာျပန္လိုက္ပါ့မယ္"

"မဟုတ္တာ ကိုယ္ ကားလႊတ္လိုက္မယ္ တစ္ေယာက္တည္းျပန္လႊတ္ဖို႔စိတ္မခ်ဘူး"

"ရပါတယ္ဗ် ဦးစိတ္မခ်ဘူးဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ျပန္လိုက္ပါ့မယ္ စိတ္ခ်ေနာ္ ဦးအလုပ္ကိုသာ ဂရုစိုက္လုပ္ပါဗ်"

ကေလးက ထိုသို႔ဆိုလာေတာ့လည္း ဂုဏ္ရည္အတင္းမေျပာေတာ့။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေလဘာေတြရဲ႔ ကိစၥေၾကာင့္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနသလို မင္းထုိက္ကုိေတာင္ ကေလးဆီ လႊတ္ဖို႔ အခြင့္မရ။ အနည္းဆံုးေတာ့ ေစာင့္ေနရတာထက္စာရင္ စိတ္ခ်ရပါတယ္ ဟုေတြးကာ အင္တင္တင္ျဖင့္ လက္ခံရသည္။ ထို႔ေနာက္ နွစ္ဦးၾကားဆက္သြယ္ေရးကို ျဖတ္ျပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စိတ္ပူေၾကာင္းသာ စိတ္ထဲကေန ျပရေတာ့သည္။

"ဦးဂုဏ္ရည္က လာမၾကိဳနိုင္လို႔တဲ့လား" ရိွန္းက ေမးေတာ့ လေရာင္ ေခါင္းညိမ့္ရုံသာေျဖသည္။

"ဒါဆိုလည္း ငါတို႔နဲ႔ျပန္ခဲ့လိုက္ေလ ငါတို႔ကားငွားျပီး ျပန္ၾကမလား လမ္းေတာ့မသင့္ေပမယ့္ ရမယ္ထင္တယ္" ႏြယ္နီကဆိုေတာ့ လေရာင္အားနာရသည္။ တကယ္ဆို သူတို႔နဲ႔က လမ္းေၾကာင္းမသင့္ေလေတာ့။