One Shots 102

OS34: Marked Me Then

Marked Me Then

Do you believe in vampires? You don't? Really? How come then na dito sa mundo, vampires are just normal. It has been like this, the usual. We, humans can co-exist with them. But we just can't crossed the line. It has always been a human is for a human, and a vampire is for a vampire.

Gabi na nun, I was walking in that dark alley nang madaan ako sa simbahan. Bahagya pa akong napakunot noo nang makita kong may tao roon. Dali-dali ko tuloy iyong tinungo at sisitahin na sana ang kung sinong iyon nang na-realize kong hindi pala iyon ang simbahan namin! It was for the vampires! Pero huli na ang lahat para umatras dahil sa lumingon na sa akin iyong taong nandun. No scratch that he isn't a human being, he's a vampire.

"Voltaire.", kusa ko pag nasambit ang pangalan nito paglingon niya. He's infamous vampire heartthrob sa university ko. Nakita ko namang napangisi ito.

"Kyleigh.", bulong nito gamit ang malamig nitong boses at hind ko alam pero bigla na lamang lumamig ang paligid. Napasinghap pa ako nang walang isang iglap ay nasa tabi ko na ito.

"What are you doing here, my precious?", bulong uli nito kaya napapikit ako ng mariin. Naikuyom ang kamao nang bahagyang dumikit ang braso nito sa akin, randam ko ang lamig niya, and it was as if my body wa reacting into it! Nang-iinit ako! Goodness gracious it's not good.

Napasulyap naman ako at nakitang nakasuot pala ito ng robe. Iyong parang sa sakristan natin? Ang sa kanila nga lang ay tila ba pina-soysal ang paggawa at may disensyo. It was red and black in color.

"Didn't you know that I've been craving for you since day 1 Kyleigh?", sambit pa nito.

"You should go, the full moon's near. It would be hard for me to resist marking you as mine.", turan niya kaya napatitig ako sa abo nitong mga mata. And it was if time flew fast and the next thing that I knew the bell was already ringing. It's a sign that the full moon has come. Napangisi naman ito.

"Run Kyleigh.", tila ba pang-aasar nito sa akin saka tumalikof at naglakad papalayo sa akin kaya walang kung ano-ano'y suminghanp ako at biglang nagsalita.

"Mark me then.", matapang na sambit ko at walang kung ano-ano'y bigla na lamang itong nasa tabi ko.

"What?", bulong nito saka pinaglandas ang mga daliri sa labi ko.

"I said mark me Voltaire.", bulong ko sa kanya kaya napangisi ito.

"Your wish is my command, milady." aniya kaya naiwang ko ang aking labi at napahawak sa balikat niya when his fangs had digged in my skin. Napapikit pa ako ng mariin dahil sa sakit pero kalaunan ay nawaa ito. He wrapped his arms around my ways. And I couldn't stopped myself from moaning when he made his tounge swirl around my skin when he marked me.

"You tasted so sweet, darling. So sweet.", sambit pa nito saka ako hinalikan.