Hello! Backread muna buong story. Hahaha!
#TTV49
Chago was right. Nauto ako ng anak namin. Nangako na kasi ako kay Maru.
"How are you, Lolo? You look thinner than the last time we saw each other!" Maru sounded like he was scolding Agosto Sr.
Iyon ang bungad ni Maru sa kanyang Lolo nang salubungin kami noon sa tanggapan ng mansyon. It's true, Agosto Sr. looks thinner and weaker now.
I wonder what has been happening around him. Siguro'y hindi na healthy ang kanyang katawan dahil tumatanda na rin. O may iba pang rason kung bakit ganyan siya?
Is it because of stress? Threats? Knowing Chago's father, he's illegally rich and I know the reason why Chago left the Zacarias household—to avoid the threats and what happened to his siblings. He wanted a better and safe life alone.
Pero sa nadinig ko naman ay ilang taon nang wala sa illegal na negosyo ang ama niya. Mukhang totoo naman iyon. Parati na lang siyang narito sa Pinas at si Maru ang parating hinahanap, at gustong makasama. Rio was talking about it when he fetched us earlier.
I sighed heavily thinking about it. Malamang ay hindi na naman ako kikibuin ni Chago mamaya dahil sa desisyon kong ito.
Although, I felt lighter when I saw how secured the estate was today. Miski bago makapasok ng gate ay mas mahigpit ngayon kaysa noong mga nakaraan. Hindi na siguro mapapahamak si Maru o kung sinuman sa ganitong klase ng seguridad.
Iyon lang naman ang ikinababahala ko sa pagsama ni Maru sa Lolo niya. Isa pa iyong pamimilit niyang ibigay kay Maru ang lahat, pero dahil nasulusyonan na iyon ni Chago ay wala na akong problema kay Mr. Zacarias sa paglipas ng mga linggo.
I just want him safe anywhere he'd go.
I'm sure Chago demanded this security from his father. Kuntento ako sa ganitong seguridad kahit papaano ay medyo nabawasan ang kaba ko simula kanina.
God, my heart was aching because of nervous since we left home. Kapag kasama naman si Chago, wala akong ikinababahala.
Kung sakali man, mangyari na ang masama sa akin, huwag lang kay Maru. I would never forgive myself if anything bad happens to my son in my watch. Mas magiging panatag akong makita siyang ligtas at nasa ayos kaysa sa sarili ko.
Narinig ko ang halakhak ni Agosto Sr. bago binuhat si Maru sa kanyang bisig. He looks so happy with Maru.
Hindi masamang pagbigyan dahil matanda na rin siya at sa kasamaang palad, hindi niya nakasama ang mga anak niya dahil sa trahedyang nagpalayo sa nag-iisa niyang si Chago. Kaya siguro sabik siyang bumawi kahit kay Maru na lamang.
"I'm still strong, son! I can still carry you. See?"
Maru nodded and roamed his eyes around. He looked amazed and excited while looking around.
"Let's play soccer in the backyard while it's still sunny, Lolo! You need heat! You're so pale!"
Umalma agad ang reaksyon ko kaya ngumiti si Agosto Sr. "It might hurt your skin, son."
"It's fine, Lolo! Please!"
Ngumiwi ako nang bahagya dahil sa paglingon sa akin ni Maru gamit ang nagpapaawang mga mata.
"Mama, please?"
Rio was eating a folded pancake as he glanced at me, he nodded reassuringly to make me feel relaxed. Suminghap ako at tumango na lamang saka binalingan ang mag-lolo na sabay nang naglalakad patungo sa backyard.
They both looked excited while Maru's holding his hand.
"It'll be fine, Zoia," Rio said. "The security's tighter here. I'm sure nothing bad will happen when he's with Papa. Just let them enjoy for a while."
