-12- ''ON İKİYİ BEŞ GEÇE''

3.5K 290 80
                                    

M A R A N

BÖLÜM - 12 

''ON İKİYİ BEŞ GEÇE.''

Bölüm oyları çok düşük, o yüzden lütfen bölüme geçmeden oylayın ve bölüm sonu yorumlarınızı bırakın.

İyi okumalar :)

Ormanın içinde, merkezden uzaktaki evimize bugün güneş vuruyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ormanın içinde, merkezden uzaktaki evimize bugün güneş vuruyordu. Aylardan hazirandı. Yazı seven tiplerden değildim. Sıcağı sevmez, hatta nefret ederdim. Sanki içimde yanan ateşi daha da körüklüyordu

Bugün annemin müşterileri eve gelecek, açık arttırmada çizdiği tablolar satılacaktı. Bugün ev oldukça sessiz olurdu, sadece eve gelen konukların sesi yankılanırdı. Ve bugün, sadece kapımın geceye kadar açıldığı tek geceydi.

Ve ben, bu akşam evden kaçacaktım.

Pencereden dışarıya bakarak bir kere daha saati kontrol ettim. Güneş batmak üzereydi. Evin önüne sırayla birkaç lüks araba gelmeye başladığında gülümseyerek dolabımdan aldığım ceketi üzerime giydim. Omuzlarıma dökülen saçlarımı aynaya bakmasam da görebiliyordum. Üzerime giydiğim beyaz askılı elbisenin üzerine dökülüyorlardı.

Hızlıca kilidi açılan kapıdan dışarıya çıktım ve aşağıyı inceledim. İnsanlar büyük salonda toplanmaya başlamışlardı, annemin tüm dikkati onların üstündeydi.

Gülümseyerek elime aldığım ayakkabılarımla sessizce kapıya doğru koştum. Evden çıkmayı başardığımda ayakkabılarımı ayağıma hızlıca geçirerek evin bahçe kapısını araladım ve ormana doğru koşarak ilerledim. Bir süre sonra ana yola çıktım ve durağın kenarına oturarak beklemeye başladım. Dolmuşun geldiğini gördüğümde hızlı adımlarla dolmuşa bindim.  İnsanlar şaşkınlıkla dolu bakışlarına yeniden beni alsalar da, umursamadım. Bugün keyfimi kimse bozamazdı. Bugün gece on ikiye kadar elimden geldiğince eğlenecektim.

Merkeze geldiğimde hızlı adımlarla Ceren'in evine doğru yürüdüm. Hava iyice kararmıştı ve bu benim ilk kez gece tek başıma dışarı çıkışımdı. Şehir sessizdi. 

Görüş açıma siyah bir araba takıldığında duraksayarak o yöne doğru baktım. Bu arabayı daha önce görmüş olmalıydım. Çok fazla tanıdık geliyordu.

Arabaya doğru yürümeye karar verdiğim sırada kulağıma Ceren'in sesi doldu. Bakışlarımı arabadan çekerek Ceren'e yönlendirdim ve arabayı bırakarak Ceren'e doğru yürüdüm. Ceren'in arkadaşlarından birisinin düzenlediği bir maskeli baloya katılacaktık

MARAN ZEHRİMAR (18+)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin