MARAN ZEHRİMAR (18+)

-6- ''DÖVME''

Multi: Aysar VİRA ve dinleyebileceğiniz güzel bir Taylor şarkısı.

MARAN

BÖLÜM 6

''DÖVME.''

-

Kapıyı hızlıca açarak koridora çıktığımda Oğuz kolumdan sertçe çekerek beni durdurdu. ''Neden bahsettiğini anlamıyorum, ne demek istiyorsun!'' Kolumu hızlıca çektiğimde koridordaki bakışları üzerimizde hissettim. ''Cidden hala yalan söyleyebiliyorsun ya pes!'' Tekrar önüme dönerek yürümeye başladığımda önüme geçti. ''Aysar, ne yalanı ne saçmalıyorsun sen!''

''Bir süre gözümün önünde durma, benden uzak dur. Anladın mı?!'' dedim omzundan ittirirken. Koridorun başından bize doğru gelen Balamir'i gördüğümde duraksadım. Kaşlarını çatarak yanımıza geldi ve bakışlarını Oğuz'un üzerinde gezdirerek ''Neler oluyor?'' diye sordu.

''Sadece gidelim.'' Dedim kolundan tutup çekerken. Oğuz gülerek bize baktığında kaşlarımı çattım. ''Cidden şaka mısınız siz ya! Aysar, bana bir açıklama yapacaksın!'' dedi bileğimden tutarak. Kolumu kendime çektiğimde bu sefer bırakmadı. Öfkeli bakışlarıyla bana bakıyor, açıklama yapmamı bekliyordu. ''Bırak.'' Diye tısladım kolumu çekerken. Balamir kolundan tutarak geriye savurduğunda bileğim boşta kaldı. ''Bırak diyor lan, sağır mısın!''

''Sikeyim seni!'' Diye kükredi Oğuz ve yumruğunu hızlıca Balamir'e geçirdi. Balamir toparlanarak doğruldu ve ''O biraz sıkar!'' diye bağırdı ve sıktığı yumruğunu Oğuz'a indirdi. Oğuz gerileyerek arkasındaki duvara çarptığında koridor gürültüyle yankılandı. Oğuz doğruldu ve tekrar yumruğunu havaya kaldırdığında Balamir'in önüne geçtim. Eli havada kaldığında kaşlarımı kaldırarak ''Yeter!'' diye bağırdım. Balamir'in kolundan çekerek hızlıca yürümeye başladığımda Oğuz'un duvara attığı yumruk gürültüyle koridorda yayıldı. Öfkeliydim ve asansör bekleyecek halim yoktu. Hızlı adımlarla merdivenlere yöneldiğimde Balamir'de arkamdan beni takip etti.  O kadar hızlı yürüyordum ki, ciğerlerim isyan etti. Başım döndü ve ayağım burkuldu. Duraksayıp ayağımdaki ayakkabılara bakarak dişlerimi sıktım ve hızlıca ayakkabıları çıkartıp yere fırlattım. ''Orospu çocuğu.'' Diye tısladım merdivenlerden yalın ayak inmeye devam ederken.

''Aysar.'' Diye seslendi Balamir. Cevap vermeyerek merdivenleri inmeye devam ettim. ''Aysar.'' Dedi tekrar sabırsız bir ses tonuyla. Ciddiye almayarak tekrar merdivene adım attığımda kolumdan sertçe çekti ve ''Aysar!'' diye bağırdı.

''Ne var, ne!'' diye kükredim ona doğru dönerken. Bakışları yüzümde gezindi ve dişlerini sıkarak gözlerini kapatıp açtı. Kolumdaki elini gevşeterek bıraktı ve ''Biraz sakin ol.'' Diye fısıldadı. Derin bir nefes alarak dudağımı yaladım ve yere rastgele oturarak arkamdaki duvara yaslandım. Balamir'de yanımdaki merdivene oturduğunda kafamı ona çevirdim. ''Tilki oymuş.''

Kafasını onayla sallayarak ''Tahmin ettim.'' Diye mırıldandı. Bir süre bakışlarım yüzünde gezindi, daha sonra da gözlerimi kapatarak sakinleşme amacıyla kafamı duvara yasladım. İçimde her hücrelerime işleyen öfke, kanıma karışarak vücudumda dolaştı. Kimseye güvenmemeyi seçmişken bile kazık yiyebiliyordum, en başında öfkem kendimeydi.

Gözlerimi açarak doğruldum ve fırlattığım ayakkabılarımı ayağıma geçirerek Balamir'e döndüm. ''Gidelim artık.'' Kafasını kaldırdı ve bana baktıktan sonra oturduğu yerden kalktı ve önden yürümeye başladı. Binadan çok geçmeden çıktık ve arabaya bindik. Kafasını bana çevirerek ''Nereye götüreyim?'' diye sordu. Ben de başımı ona doğru çevirerek ''Sokağa götür. Oradaki adama soracaklarım var.'' Dedim ve emniyet kemerimi taktım. Kaşlarını çatarak bana baktı, ''Cihan Sormaz'a mı? Sen görüştün mü o adamla?'' diye sorduğunda başımı onayla sallayarak camdan dışarıya baktım. ''Küçük bir muhabbetimiz oldu.''