Her şey duygusuz bir kadının, intikam için ant içtiği yolda başladı. Ona sıkılan kurşunlar, bir yerlerde içten içe ona aşık bir adamın göğsüne saplandı. Çocukluğundan beri bu duygusuz kadından ve annesinden intikam almak isteyen adamın her gece kul...
''Zor bir durumdan çıkmanın en iyi yolu, içinden geçmektir.''
-Robert FROST.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gökyüzünün siyahlığı, hafif esmekte olan rüzgarın haber verdiği kar alarmı ile kırmızılaşarak yavaştan kayboluyordu. Kırmızı siyahı ele geçirmeye çalışıyor, gece ise karanlıktaki hükmünü düşürmemek için direniyordu.
Gecenin karanlığına sığınmak, o karanlıkta kaybolmak için giydiğim siyah kumaş pantolon ve siyah boğazlı kazak, hafiften esen o rüzgara karşı bariyer kurarak beni sıcak tutmaya çalışıyordu.
Bir kazak ve pantolonla çıkılacak bir mevsimde değildik, fakat bu açıkçası şu an umurumda olan son şeydi.
Yeraltında parti sonlanmıştı, saat gece yarısına ulaşmak üzereydi. Birkaç saat sonra hava aydınlanacak ve restoran geri açılacaktı. İnsanlar çoktan gitmiş olmalıydı.
Birkaç gündür hiç uyuyamadığım gerçeği başımı ağrıtmaya yetiyordu, bol su içmeye çalışıp ayakta kalıyor fakat bir o kadar da yerde devrilmiş şekilde yatıyordum.
Gecenin sessizliğine eşlik eden sigaramın küle dönüşme sesi, arkamdan bana doğru yaklaşan bir çift ayak sesiyle bozuldu. Dudaklarımın arasında tuttuğum sigaradan derin bir nefes alıp dışarıya üfledim ve başımı hafifçe yana çevirerek arkama baktım.
Bu, kim olduğunu anlamam için yeterli olmuştu. Beyaz saçları gece karanlığında parlıyordu.
Ellerini takımının cebine yerleştirmiş bir şekilde yanıma kadar geldi, sonra durdu ve başını altımızdaki manzaraya doğru indirdi.
Başımı ona doğru çevirerek, ''Bu saate kadar neden bekledin? Gittiğini sanıyordum.'' Diye fısıldadım. Başını onayla salladı ve bana baktı. Gözlerindeki hiçliği, ilk bakışımda fark ettim. Bu bakışın, beni öfkelendirmeye yetecek gücü yoktu. O yüzden, sessizce tekrar önüme döndüm.
Esen rüzgar kokusunu burnuma getirdi, beyaz saçları savruldu. Vücudunu bana doğru döndürerek gözlerini üzerime dikti.
