MARAN ZEHRİMAR
BÖLÜM - 35
''ÖLMEDEN ÖNCE.''
- BİRİNCİ KİTAP FİNAL BÖLÜMÜ -
''Savaşı istediğiniz zaman başlatabilirsiniz, ama ancak gücünüz yettiği zaman sonlandırabilirsiniz.''
-Niccolo MACHİAVELLİ
-
''Ünlü ressam Aysar Vira'nın, bu gece gerçekleşecek resim sergisi için konuklar gelmeye başladı.''
Binanın önünde canlı yayın yapan basın, kapının önünde yanıp sönen flaşların arasına karışmıştı. Söylediği gibi, konuklar yavaştan gelmeye başlamıştı. İnsanlar duvardaki tabloları dikkatle inceliyor, bir iki adım geriden bakarak anlamaya çalışıyorlardı. Gülümsedim.
Bakışlarım beyaz duvardaki kırmızı boyayla yapılan portrelerin üzerinde gezindi. Hepsinde benim imzam vardı. Salondaki insanlar, fırçayla oluşturulan şekillere bakarken, sadece benim görebileceğim şeylerin olması bana keyif veriyordu.
Her tablo, kan rengini taşıyordu.
Çünkü hepsi de, çizilen insanların kanıyla yapılmıştı.
Her bir tabloda, öldürdüğüm insanların ölmeden önce ki halleri çizilmişti.
Fakat kimse, 'ölmeden önce' isimli bu serginin, gerçekten portredeki insanların ölmeden önce çizildiği halleriyle oluştuğunu bilmiyordu.
Başımı yavaşça üstü kapalı olan dev tabloya çevirdim. Üstünü kırmızı bir örtü ile kapatmıştım, zamanı gelince açılacaktı.
Kapının önünden koşturarak dışarıya çıkan Balamir'i gördüğümde, gözlerimi kısarak onu izledim. Tedirgin bakışlarını etrafta gezdirerek birisini aradı, daha sonra hızlıca arabasının kapısını açarak bindi ve gözden kayboldu.
Kaşlarım istemsizce çatıldığında, başımı arkamdaki adama çevirdim.
''Balamir Bey nereye gidiyor?''
''Bir bilgim yok, efendim.''
Bakışlarımı tablolarda gezdirmeye devam ettim.
Konuklar gittikçe artıyordu.
Yaklaşık bir saat sonra, salon tamamen doldu. Konukların hepsi neredeyse gelmişti.
Başımı arkamdaki adama yeniden çevirerek ''Balamir geldi mi?'' diye sordum. Başını olumsuzca iki yana salladığında, derin bir nefes alıp verdim.
Bir terslik vardı.
İnsanların arasından geçerek yürümeye devam ettim, insanlar beni gülümseyerek selamlıyorlardı. Fakat dikkatim dağınıktı, şu an aklımda olan tek şey Balamir'di.
Plan bozulmamalıydı.
Zihnimde, planı bozabilecek insanlar sıralandı.
Ancak aniden, planı Balamir'in de bozabileceği aklıma geldiğinde, hızla duraksadım ve başımı kapıya doğru çevirdim.
Yapmış olabilir miydi? Neden bu kadar gecikmişti?
Hızlıca telefonumu elime alarak evi aradım. Telefonu adamlardan birisi açtığında hızla ''Annem evde mi?'' diye sordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARAN ZEHRİMAR (18+)
Novela JuvenilHer şey duygusuz bir kadının, intikam için ant içtiği yolda başladı. Ona sıkılan kurşunlar, bir yerlerde içten içe ona aşık bir adamın göğsüne saplandı. Çocukluğundan beri bu duygusuz kadından ve annesinden intikam almak isteyen adamın her gece kul...
