MARAN ZEHRİMAR (18+)

-21- ''YANILGILAR VE YENİLGİLER''

MARAN

BÖLÜM - 21

''YANILGILAR VE YENİLGİLER.''

''Eğer kalbinin nerede olduğunu bilmek istiyorsan, düşüncelere daldığında aklının nereye gittiğine bak.''

Vi KEELAND.

Bölüm için dinlemeniz gereken üç şarkı var;

Birincisi multideki,

İkincisi Sufle - İçinde Aşk Var,

Üçüncüsü Arctic Monkeys - Do I Wanna Know.

Özellikle üçüncü şarkı, bölümü tam olarak anlatan bir şarkı. Türkçe çevirili haliyle dinleyebilirsiniz.

Bir de bundan sonra yayınlanacak olan bölüm için iki seçenek sunacağım size. Birincisi, Balamir'in ağzından ilk defa bir bölüm yazılacak olması. Fakat bu bölümde hikayenin diğer bölümleri hakkında ya da Balamir hakkında pek bir ipucu olmayacak. Sadece bu bölüm öncesini ve bu bölümü tekrardan Balamir'in ağzından okuyacaksınız. Diğer seçenek ise, Aysar'ın ağzından devam etmek. Seçim sizin, eğer Balamir'in ağzından dinlemek istemiyoruz, olay devam etsin derseniz ona göre yazacağım. Mutlaka yorumlarda belirtin lütfen. 

İyi okumalar dilerim aşklarım, bölüme geçmeden oy vermeyi unutmayın. Bölüm sonunda da mutlaka yorum yapın, hepsini okuyorum.

-

 ''Bir tane daha.'' 

Elimde tuttuğum bardağı parmağımla ittirdim ve barmene işaret ettim. Kollarımı masaya yaslayarak başımı ellerimin arasına aldım ve boş bakışlarla etrafı izledim. Barmen bardağı doldurduğunda başımı kaldırarak bardağa uzandım, ancak bir el bardağı benden önce davranarak aldı. Kaşlarımı çatarak başımı elin sahibine çevirdiğimde, Ceren'in olduğunu fark ederek doğruldum. Elindeki bardağı hızlıca kafasına dikerek masaya bıraktı ve yanıma oturdu. ''Çok içtin, yeter.''

''Sarhoş değilim.'' dedim arkama yaslanarak. 

''Olmayı mı diliyorsun?'' dedi gözlerime bakarak. Kaşlarımı çattım ve onu süzdüm. ''Neden şu an beni sorguluyormuşsun gibi hissediyorum?''

''Çünkü sorguluyorum.'' dedi kollarını birbirine dolayarak. ''Artık hiçbir şeyi bana anlatmıyorsun. Bir bakıyorum mutlusun, bir bakıyorum dağılmışsın. Bir Oğuz'lasın, bir Balamir'le. Hayatına düzen ver artık.'' 

Gözlerimi devirerek parmaklarımı şakaklarıma bastırdım ve gözlerimi kapatarak ''Ceren.'' diye mırıldandım. ''Efendim?'' diye yanıtladı. Başımı ona doğru çevirdim ve duygusuz bir sesle ''Başım ağrıyor, sus.'' diye fısıldadım. 

Kendi evimde kalamazdım, gidecek tek yerim eski evimdi. Bu, beni garip bir hissin içine sürüklüyordu. Tek başıma o eve dönmek, kendimi güvensiz hissettiriyordu. Neden böyle hissettiğimi bilmiyordum, bu hissin adını da öğrenecek kadar tecrübeli değildim.