MARAN ZEHRİMAR (18+)

-FİNAL- ''SONLAR HER ZAMAN TATMİNSİZDİR''

FİNAL BÖLÜMÜDÜR.

Sonlar her zaman tatminsizdir.

İyi olan sonlar bile.

Ama benim hikayemin sonu nasıl olur, çocukluğumdan beri bunu düşünüyorum. Ben kadere inanan birisi değilim. Aksine, her insanın kaderini kendisinin yazdığına ve eğer işleri yolunda gitmezse kadere bok attığını savunurum.

Hikayemin buraya kadar olan kısmını biliyorsunuz, ama sizden sakladığım asıl kısmı bilmiyorsunuz.

Aysar Vira'nın resim sergisi, 2020. (kitabın ilk bölümü)

''Aysar Hanım, bu çizdiğiniz resimler sizin psikolojinizi yansıtıyor mu?''

Hafifçe tebessüm ettim ve bacak bacak üzerine attığım dizlerimin üzerine doğru eğilerek karşımda duran adama baktım. ''Merak ediyorum, bu sizin topluluğunuz için ilgi çekici mi?''

''Biz bir topluluk değiliz, Aysar Hanım. Biz bir kuruluşuz.''

''Peki bu kuruluşunuz tam olarak neyi hedefliyor?''

Adam hafifçe tebessüm ederek dudaklarını ıslattı ve bakışlarını yeniden bana doğru çevirdi. ''Aysar hanım, annenize olan nefretinizi biliyoruz. Aynı zamanda peşinizde sizi öldürmek isteyen adamlar olduğunun da farkındasınız. Bu yüzden, hem sizin işinize yarayacak bir toplumuz, hem de kendi işimizin bu sefer güzel bitmesini istiyoruz.''

''Daha önce denemiş miydiniz?''

''Birkaç kere deneme girişiminde bulunduk, ancak adamlar çok zeki Aysar Hanım. Büyükbabanın bir numaralı adamı, lakabı Tilki'dir. Adam çok zeki ve kurnaz. Tıpkı bir tilki gibi. O bizim hedeflerimiz için bir bariyer, onu yalnızca siz yenebilirsiniz. Sizin zekanıza ve kurnazlığınıza ihtiyacımız var.''

''Peki, benim ne gibi bir çıkarım olacak?''

''Öncelikle, eğer bunu kabul ederseniz, özgürlüğünüze kavuşacaksınız. Peşinizde adamlar kalmayacak, annenizin de içinde bulunduğu o topluluğu yok edeceğiz. Artık kimse bir Şahmeran aramayacak, ya da en azından sizin başa geçmenizi isteyecekleri bir birlik kalmayacak. Aynı zamanda babanızın yer aldığı birliği de içten sizin sayenizde çökerteceğiz.''

''Buna beni nasıl inandıracaksınız?''

''Planladığınız o sergiye gölgelerinizden birisi de katılacak efendim. Tilki diye bahsettiğimiz kişi, artık sizi içeriden aldığımız talimatlarla aktifleştirmek isteyecek.''

''Aktifleştirmek derken?''

''Artık başlıyoruz, Aysar hanım. Biz gibi onlar da planlarını bitirdi ve uzun bir serüven sizi bekliyor. İlk kozları Tilki ile olacak, çünkü sizi çocukluğunuzdan beri takip eden ve en iyi tanıyan kişi Tilki. Siz bu süreçte onlardan bihaber gibi davranacaksınız, sizi biz yönlendireceğiz.''

Günümüz (2025)

İnsan hiç ölümünün nasıl olacağını seçebilir miydi? Belki de, acı şekilde ölmemeyi dilerdi. Öldürülmemeyi, can çekişmemeyi, mutlu olarak ölmeyi, herkese veda edip gömülmeyi dilerdi. Ben ne dilerdim? Ben ne isterdim, nasıl ölmek isterdim? Ölmeyi hiç dilememiştim ki, öldürmek için eğitilmiştim.

Belki de, annem bu yüzden beni eve hapis etmişti. Diğerleri beni bulup eğitime almasın, cani olmayı öğretmesinler diye. Ancak çarşıdaki hesap eve uymamıştı ki, annemin beni odaya kilitlemesinin sonucundan bir Aysar Vira doğmuştu.